Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης, με το νομοσχέδιο αλλάζει η όλη διαδικασία υποβολής και ελέγχου των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης και αντικαθίσταται από ένα σαφές και κατανοητό νομοθέτημα, που απλοποιεί την υποβολή για όλους τους υπόχρεους και αποσαφηνίζει το πλαίσιο ελέγχου για τους ελεγκτές,
Ακόμη, «ενισχύεται η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας, ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος περισσότερων δηλώσεων, εξαλείφοντας, παράλληλα, τα σημερινά φαινόμενα πολυδιάσπασης οδηγιών και κατευθύνσεων από τους ελεγκτές που οδηγούν σε διαφορετική αντιμετώπιση υπόχρεων από τους ελεγκτές επί παρόμοιων υποθέσεων».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανακοίνωση, με το εν λόγω νομοσχέδιο:
«1. «Τακτοποιείται» νομοθετικά το υφιστάμενο άτακτο, αποσπασματικό και εν τέλει δυσνόητο νομοθετικό πλαίσιο, εντάσσοντας τις σημερινές 49 περιπτώσεις υπόχρεων σε μόλις 13 εύληπτες κατηγορίες.
2. Παύει η αναχρονιστική και περιττή ταλαιπωρία των υπόχρεων να συλλέγουν οι ίδιοι τα στοιχεία της δήλωσης που είναι ευχερώς διαθέσιμα στο ελεγκτικό όργανο (βλ. ανάγκη λήψης βεβαιώσεων από κάθε τράπεζα για το υπόλοιπο των λογαριασμών κ.λπ.), δεδομένου ότι πλέον όλα τα αναγκαία στοιχεία της δήλωσης θα αποτυπώνονται αυτόματα στη δήλωση, μέσω των οικείων ηλεκτρονικών συστημάτων, με αποτέλεσμα ο υπόχρεος να αρκεί απλώς να συναινέσει για την υποβολή της.
3. Τίθενται ετησίως σαφείς και μετρήσιμοι ελεγκτικοί στόχοι, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται η αύξηση του αριθμού των κατ’ έτος ελεγχομένων δηλώσεων, μέσω της εισαγωγής κριτηρίων που θέτει η Επιτροπή Ελέγχου και του ορισμού ελάχιστου ποσοστού (minimum πλαφόν)ελεγχομένων υποθέσεων.
4. Αποφεύγεται η πολυδιάσπαση του ελεγκτικού έργου που υφίσταται σήμερα με τέσσερα ελεγκτικά όργανα, μέσω της αποκλειστικής αρμοδιότητας πλέον ενός μόνο οργάνου (της σημερινής Επιτροπής Ελέγχου του άρθρου 3Α του ν. 3213/2003) να κατανέμει το ελεγκτικό έργο μεταξύ των ειδικών οργάνων και να ορίζει τον συντονιστή για την επίτευξη του ετήσιου ελεγκτικού στόχου».
