«Το Βανκούβερ» της Άρτεμης Αναστασιάδου | Κριτική

• ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ 
• www.filmandtheater.gr

Η ταινία μικρού μήκους της Άρτεμης Αναστασιάδου επιλέχθηκε στο τμήμα Generation Kplus της 72ης Berlinale. Προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας το 2021. Ξεκινά με αυτό τον τρόπο τη Φεστιβαλική του διαδρομή.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Δύο αδέλφια, ένα ξόρκι. Πληγωμένα τοπία και ένα αναπόφευκτο φευγιό. «Το Βανκούβερ» είναι μία καθημερινή ιστορία μετανάστευσης. Θα γίνει πλέον το χρονικό μιας εξαφάνισης. «Το Βανκούβερ» θα κάνει τη διεθνή του πρεμιέρα στη φετινή Berlinale. Ειδικότερα στο πρόγραμμα Generation Kplus. Αυτό απευθύνεται πρωτίστως σε παιδιά και νέους. Πρόκειται για ένα εμβληματικό ευρωπαϊκό φεστιβάλ. Σε αυτό αναδεικνύονται δυναμικά ταινίες για παιδιά και νέους. Για να πάρουν μετά τον δρόμο τους προς το κύκλωμα των φεστιβάλ παιδικού και νεανικού κινηματογράφου του κόσμου.

Φεστιβάλ πάει το «Βανκούβερ»: «Το Βανκούβερ» είναι η πρώτη ταινία που γυρίζει στην ελληνική ύπαιθρο. Ακολουθεί μία νεορεαλιστική προσέγγιση. Η Άρτεμις Αναστασιάδου εργάστηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Χρησιμοποίησε ερασιτέχνες ηθοποιούς.

Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΣ

Η Άρτεμις Αναστασιάδου είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτρια από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε θέατρο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Η προηγούμενη μικρού μήκους ταινία της ήταν η «I am Mackenzie». Έκανε πρεμιέρα και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας του τμήματος Texas Short στο SXSW2019. Επίσης και το Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Το «I am Mackenzie» προβλήθηκε διεθνώς σε περισσότερα από 100 φεστιβάλ. Ανάμεσά τους στο BFI και το POFF Black Nights.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ

«Το Βανκούβερ» είναι η πρώτη ταινία που γυρίζει στην ελληνική ύπαιθρο. Ακολουθεί μία νεορεαλιστική προσέγγιση. Η Άρτεμις Αναστασιάδου εργάστηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Χρησιμοποίησε ερασιτέχνες ηθοποιούς. Ενέταξε το τοπίο, τους τοπικούς θρύλους και την πραγματικότητα του τόπου στην αφήγησή της.

Η ταινία εξετάζει ζητήματα όπως: Η αδελφική αγάπη, η απώλεια, η μετανάστευση, η ανεργία. Η ρύπανση του περιβάλλοντος στην περιφέρεια της Ελλάδας. Μέσα από τα μάτια ενός εντεκάχρονου κοριτσιού.

Φεστιβάλ πάει το «Βανκούβερ»: Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο,  η επιλογή της ταινίας στο τμήμα αυτό πιστεύω ότι θα φέρει την ταινία σε επαφή με άλλα φεστιβάλ και πλατφόρμες. Είναι ένα από τα παλιότερα και το πιο πρωτοπόρο στο είδος του. Θα πάει εκεί όπου ενδιαφέρονται για αντίστοιχο περιεχόμενο.

ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑΣ

«Λένε ότι η κάθε ταινία έχει και το ιδανικό φεστιβάλ για την πρεμιέρα της. Εγώ δε θα μπορούσα να φανταστώ ένα πιο κατάλληλο τμήμα από το Berlinale Generation. για τη διεθνή πρεμιέρα του «Βανκούβερ».

Τεράστια τιμή για την ταινία. Χαμόγελα, συγκρατημένος ενθουσιασμός και απλά χαρά. Χαρά, χαρά που προσκληθήκαμε σε αυτό το ιστορικό φεστιβάλ. Σημαίνει αναγνώριση ότι πετύχαμε να φτιάξουμε μία καλλιτεχνική ταινία για την παιδική εμπειρία. Αφηγείται την ιστορία με την απλότητα και την καθαρότητα με την οποία προσεγγίζουν τα παιδιά τον κόσμο. Χωρίς να χαρίζεται και να ηθικολογεί.

Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο,  η επιλογή της ταινίας στο τμήμα αυτό πιστεύω ότι θα φέρει την ταινία σε επαφή με άλλα φεστιβάλ και πλατφόρμες. Είναι ένα από τα παλιότερα και το πιο πρωτοπόρο στο είδος του. Θα πάει εκεί όπου ενδιαφέρονται για αντίστοιχο περιεχόμενο.

Συνειδητοποιήσαμε ότι η ταινία αυτή έπρεπε να γραφτεί και να ιδωθεί με σεβασμό μέσα από το βλέμμα ενός μικρού κοριτσιού. Αυτό έγινε όταν πήραμε μέρος, και βραβευτήκαμε, στο 2nd Creative Pitching Lab  του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους το 2019. Από τότε το Φεστιβάλ υπήρξε αρωγός μας σε όλα τα επίπεδα παραγωγής και προώθησης της ταινίας. Το ευχαριστούμε θερμά».

Η ΤΑΙΝΙΑ

Η ταινία έκανε την ελληνική της πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2021. Κέρδισε Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής. Όπως και Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας, για το Βασίλη Κουτσογιάννης. Συμμετείχε και στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 24^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους (2021).

ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ

• Σκηνοθεσία: Άρτεμις Αναστασιάδου
• Σενάριο: Άρτεμις Αναστασιάδου
• Διεύθυνση φωτογραφίας: Serafin Spitzer
• Μοντάζ: Σπύρος Κόκκας
• Παραγωγή: Massive Productions
• Παίζουν: Μαργιάννα Καρβουνιάρη, Βασίλης Κουτσογιάννης
• Χρηματοδότηση: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ ΑΕ, SEE Cinema Network.

The following two tabs change content below.

• Βιογραφικό
• Τελευταία άρθρα

Γιάννης Φραγκούλης

Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960. Σπούδασε χημεία και φωτογραφία στην ΑΚΤΟ. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές κινηματογράφου. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποίο ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ κ.ά. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV. Ήταν υπεύθυνος για διαδικτυακούς τόπους Ίδρυσε και διευθύνει τους διαδικτυακούς τόπους www.filmandtheater.gr και το www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου κ.ά. Είναι ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ «Στιγμή απολιθωμένη».

Τελευταία άρθρα απόΓιάννης Φραγκούλης (δείτε τα όλα μαζί)

• “Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού” | Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο - 3 Αυγούστου 2022
• «Το Βανκούβερ» της Άρτεμης Αναστασιάδου | Κριτική - 21 Ιανουαρίου 2022
• “Digger”, μια ταινία του Τζώρτζη Γρηγοράκη | Κριτική - 16 Ιανουαρίου 2022