Ξενοφών A. Μπρουντζάκης: Με ευθύνη των νικητών, την ιστορία της χώρας μας πλαστογράφησαν οι ηττημένοι!

Πιστεύω πως οι γυναίκες σήμερα πληρώνουν υπερβολικά βαρύ κόστος για τις κατακτήσεις τους. Φαίνεται σαν τα δικαιώματά τους να επέτειναν το καθεστώς αδικίας σε βάρος τους, καθώς εργάζονται σκληρά και εξακολουθούν να έχουν εξ ολοκλήρου την φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών

  • Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟ

Μια ποιητική συλλογή, η πρώτη του, ήταν η αφορμή για να πάρω συνέντευξη από τον Ξενοφώντα Μπρουντζάκη, πριν από αρκετά χρόνια. Νομίζω ότι τότε ξεκινούσε την οδοιπορία του στο χώρο των Γραμμάτων. Αλλά δεν τον κράτησε η ποίηση γιατί φαίνεται πως ήταν πιο θελκτική η πεζογραφία. Όλο του το πεζογραφικό έργο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη (εκτός από το μυθιστόρημα Ο παράξενος ταξιδιώτης της Μπολιβάριας που κυκλοφόρησε ως ένθετο στην εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος το 2020). Συνεργάστηκε τακτικά ή έκτακτα με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, όπως Το Δέντρο, Πολιορκία, Γράμματα και Τέχνες, Διαβάζω, Εντευκτήριο, Poetix και (δε)κατα, ενώ άρθρα του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον Τύπο. Έχει συνεργαστεί με διάφορους εκδοτικούς οίκους ως διευθυντής σειρών και επιμελητής εκδόσεων, όπως και ως σεναριογράφος σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές και ως στιχουργός σε δισκογραφικές εκδόσεις. Ωστόσο έχει μια άκρως ενδιαφέρουσα δραστηριότητα στην εφημερίδα “Το Ποντίκι”, όπου σχολιάζει ελεύθερα την επικαιρότητα, κάνει βιβλιοπαρουσίαση, ενώ έχει επιμεληθεί δεκάδες σειρές βιβλίων, όπως έργα των Arthur Conan Doyle, Ντοστογιέφσκι, Τσέχοφ, Χόφμανσταλ, Σαίξπηρ, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Ίταλο Σβέβο, Τζόζεφ Κόνραντ, Φλομπέρ, Γκαίτε, Μπαλζάκ, Τόμας Χάρντι, Μαρκ Τουέιν, Σίλερ, Τζορτζ Έλιοτ, Ντίκενς, Τζέιν Όστεν, Κίπλινγκ, Μαγιακόφσκι κ.ά. Το πιο πρόσφατο εκδοτικό του εγχείρημα είναι το μυθιστόρημα “Το λευκό κουστούμι”, που είναι και η αφορμή για τη συνέντευξη που ακολουθεί.

1.Τι νοσταλγείτε περισσότερο;

Μια βραδιά σε ένα μπαρ των Εξαρχείων του 1980 να πίνω και να καπνίζω του σκοτωμού, να γελώ δυνατά και να ερωτεύομαι όλα τα ωραία κορίτσια!

2. Σας αρέσoυν τα ταξίδια;

Ναι, αλλά θεωρητικώς, ως ιδέα, γιατί αγχώνομαι πολύ όταν ταξιδεύω και γενικώς όταν μετακινούμε και αλλάζω παραστάσεις. Εκτός αυτού, είμαι λάτρης της ρουτίνας.

3. Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;

Δεν υπάρχει τέτοιο. Φυσικά όχι εξωτικά μέρη… Όταν τα καταφέρνω και το αποφασίζω, λατρεύω να επισκέπτομαι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες Παρίσι, Λονδίνο, Πράγα, Ρώμη, Βερολίνο κα. Βέβαια, θα ήθελα σαν τρελός να ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη, αλλά αυτό είναι μια δύσκολη απόφαση για μένα. Τώρα που το σκέπτομαι, αυτό θα ήταν το ωραιότερο ταξίδι μου – ίσως γιατί ακόμα δεν έχω πάει.

4. Πoιo μέρoς αγαπάτε ιδιαίτερα;

Την Αθήνα.

5. Ποια θεωρείτε ως την πιο υπερτιμημένη αρετή;

Την αλήθεια, γιατί αν υπάρχει αλήθεια και την πεις, δημιουργείς μόνο εχθρούς κυρίως αυτούς που «αγαπούν» την αλήθεια.

6. Πoια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα πρoβλήματα της ελληνικής κoινωνίας;

Το νούμερο ένα είναι η Αριστερά και ό,τι αυτή πρεσβεύει. Και μετά οι ίδιοι οι πολίτες της χώρας.

7. Σας ενδιαφέρει η πoλιτική;

Η αλήθεια είναι πως σιχαίνομαι μια εκδοχή της, ωστόσο, ναι, με ενδιαφέρει πολύ ως πολίτη, όχι ως πολιτικό.

8. Τι γνώμη έχετε για τους πολιτικούς;

Την ίδια που έχω και για όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές, ας το πούμε, συντεχνίες για να καταλαβαινόμαστε. Πάντως δεν είμαι απ’ αυτούς που τους θεωρούν συλλήβδην απατεώνες, κλέφτες, επιόρκους. Όχι κάτι τέτοιο. Θεωρώ ότι ο πολιτικός είναι ο ακριβής καθρέφτης των ψηφοφόρων του.

9. Αγαπάτε το θέατρο;

Δεν θα έλεγα ότι δεν μπορώ να ζήσω δίχως αυτό. Γενικώς δεν είμαι των παραστάσεων.

10. Ποια είναι η θέση της τέχνης (θέατρο, μουσική, ζωγραφική, κ.λπ.) στην εποχή μας;

Έχω την αίσθηση ότι γίνεται μια προσπάθεια συντονισμένη να υποβαθμιστούν όλα. Για παράδειγμα, στην διάρκεια της Μεταπολίτευσης, ο επιδοτούμενος πολιτισμός μετέτρεψε τις στάνες σε θεατρικές σκηνές και τους ποιμένες σε θεατρόφιλους, ειδικευμένους στον Μπρεχτ και τον Στρίντμπεργκ, δημιουργώντας μια νέα τάξη ταλαντούχων εκατομμυριούχων. Ταυτόχρονα τα κάστρα του πολιτισμού έπεσαν σαν την Βαστίλη και η Δημοκρατία άνοιξε τις πόρτες της Επιδαύρου σε όλους, παρέδωσε το Ηρώδειο στο λαό και τα Μέγαρα σε όσους διέθεταν το πάσο του προοδευτικού. Εκλήφθηκε ως αναφαίρετο δικαίωμα το να δηλώνει όποιος γουστάρει ότι γουστάρει: φιλόσοφος, συγγραφέας, ποιητής ,επιστήμονας, ιδιοφυΐα, αστροναύτης. Διάλεγες κι έπαιρνες από το καλάθι της λαϊκής «δημοκρατίας»! Γενικά, η κουλτούρα στην Ελλάδα πέρασε μέσα από ένα κακής ποιότητας προοδευτιλίκι και εμπεδώθηκε ως κομφόρ. Πήγαινες σε μια συναυλία που γκάριζαν αντιαισθητικά αγωνιστικές μπαρούφες και λογιζόσουν σοφός, άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών.

11. Μήπως η τέχνη κινδυνεύει να απομονωθεί εξαιτίας της τηλεόρασης και συνεπώς μήπως πρέπει να αναζητήσει καινούργιες μορφές και να επανεξετάσει την κοινωνική λειτουργία της;

Έχω την εντύπωση ότι η τηλεόραση έχει δαιμονοποιηθεί άδικα. Η ποιότητά της δεν διαφέρει από άλλων χωρών με πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό πολιτισμικό αποτύπωμα. Επίσης, δεν πιστεύω ότι η τέχνη σε κάθε της έκφραση μπορεί να αποτελέσει κοινωνική λειτουργία. Δηλαδή, άμα κάποιος διαβάζει μια ποιητική συλλογή θα γίνει, πιστεύετε, πιο σοβαρός ή πιο μυαλωμένος από έναν που βλέπει ένα βλακώδες σίριαλ; Η τέχνη δεν είναι ευρείας καταναλώσεως. Όπως και η παιδεία. Τι ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα όπου όλοι απαίτησαν να έχει το παιδί τους πανεπιστημιακό πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικό; Μήπως δημιουργήσαμε μια καλύτερη κοινωνία ή ένα συρφετό αμόρφωτων και αστοιχείωτων πτυχιούχων με …«άποψη»; Είναι θαρρώ πιο πολύπλοκα τα πράγματα.

12. Πιστεύετε ότι το βιβλίο χάνει σε σχέση με την εικόνα;

Έχω την αίσθηση ότι το βιβλίο εξακολουθεί να ασκεί την επιρροή του. Δεν νομίζω ότι έχει υποχωρήσει. Ωστόσο, η εποχή της εικόνας άλλαξε κάπως τον τρόπο γραφής. Πολλοί πλέον συγγραφείς γράφουν με στόχο να γίνει το έργο τους σίριαλ ή ταινία και αυτό, ναι, έχει επιπτώσεις στην ποιότητα και την αντίληψη της λογοτεχνίας.

13. Σε μια εποχή αποξένωσης, πολεμικών συγκρούσεων, κοινωνικών αναταραχών, φτώχειας, ανισοτήτων, φόβου για την επόμενη ημέρα κ.λπ., τι μπορεί να κάνει η τέχνη;

Τίποτα, εκτός από το να δώσει προσωπικά στον καθένα μια διαφυγή. Έχετε δει ποτέ καμία κοινωνία να ξεσηκώνεται για την ποιότητα της λογοτεχνίας ή των θεατρικών έργων; Εγώ όχι.

14. Είναι ο κόσμος μας παράλογος;

Είναι απλά σύγχρονος κόσμος και μας έχει αποκόψει απότομα από το τρόπο ζωής που γνωρίζαμε. Γίνονται άλματα πλέον που δεν είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε και πολύ περισσότερο να καταλάβουμε. Ήδη ζούμε στο μέλλον σα να έχει καταργηθεί ο παρόντας χρόνος. Ζούμε κυνηγώντας το χρόνο και δεν ξέρω πόσο έξυπνο είναι αυτό. Αυτό που μένει σταθερό είναι η ανθρώπινη φύση. Κι αυτή εμπνέει την λογοτεχνία που πιστεύω.

15. Τι είναι εκείνο που δίνει νόημα στον άνθρωπο;

Πιθανόν η αγωνία του να εξορκίσει την θνητότητα του.

16.Έχει πνευματικότητα η κεντρική εξουσία (η κυβέρνηση, τα κόμματα);

Θα σας απαντήσω ξανά ότι η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του εκφράζουν την ποιότητα των ψηφοφόρων τους. Επειδή εγώ είμαι από αυτούς που πιστεύουν βαθύτητα ότι στην Ελλάδα από την Μεταπολίτευση και δώθε υπάρχει δημοκρατία, δεν μπορώ να φανταστώ τι κάνει έναν μορφωμένο -υποτίθεται- και πολιτισμένο «προοδευτικό» ψηφοφόρο να ψηφίζει ένα τύπο σαν τον Βαρουφάκη, ή να στέλνει στη βουλή έναν ανίκανο ηλίθιο αντί ενός ικανού ανθρώπου… Πόσες φορές δεν βλέπουμε σε έναν συνδυασμό να κατεβαίνει ένας καραγκιόζης με ένα σοβαρό υποψήφιο; Εμένα ποτέ δεν με εμπόδισε κανείς να ψηφίσω κάτι ενάντια στη συνείδησή μου. Τις αποφάσεις μου τις λαμβάνω με ελεύθερη βούληση. Μετά δεν μου φταίει ο πολιτικός που εγώ τοποθέτησα. Δηλαδή, έφταιγε ο Τσίπρας κι όλος αυτός ο εγκληματικός θίασος των σαλτιμπάγκων, που ο λαός ψήφισε με 61,31% να βγούμε από την Ευρώπη; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αυτή τη λογική.

17. Η νεοελληνική κοινωνία, γενικότερα, έχει πνευματικότητα; Όχι . Σίγουρα όχι. Θαρρώ μάλιστα ότι απεχθάνεται την πνευματικότητα.

18. Τι σημαίνει για σας η λέξη «ήθος»;

Να μην κοιτάς μόνο το τομάρι σου. Επίσης πιστεύω ότι έχει πολιτικό περιεχόμενο η λέξη και όχι θρησκευτικό.

19. Πoια είναι η ωραιότερη λέξη της ελληνικής γλώσσας;

Όλες! Όπως Δημοκρατία!

20. Ποιος φταίει για το περιορισμένο λεξιλόγιο των Νεοελλήνων: οι γονείς, το σχολείο, τα μέσα ενημέρωσης, η παγκοσμιοποίηση;

Ε, όλοι αυτοί κι άλλοι τόσοι παράγοντες. Είναι πολύπλοκο .

21. Υπάρχει περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση στους πολίτες ή όλοι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την προστασία του περιβάλλοντος;

Θαρρώ πως υπάρχει μια ευαισθητοποίηση αλλά πρόκειται για τεράστιο θέμα. Πάντως εγώ δεν είμαι εσχατολογικός. Πιστεύω ότι θα το λύσει η επιστήμη στο αμέσως επόμενο διάστημα. Κανείς δεν θέλει να αυτοκτονήσει.

22. Κινδυνεύουμε στ’ αλήθεια από τη μόλυνση του περιβάλλοντος ή απλώς πρόκειται για υπερβολές των οικολόγων;

Σαφώς και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πλέον. Πιστεύω όπως είπα και πιο πάνω ότι η επιστήμη βρίσκεται πολύ κοντά στην λύση των προβλημάτων που είναι στη βάση της κλιματικής κρίσης: πρόσφατα οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ένα μείζον επίτευγμα, την πυρηνική σύντηξη που θα κάνει πραγματικότητα το όνειρο της καθαρής, ανεξάντλητης ενέργειας.

23. Είναι υποφερτή η πόλη σας;

Ζω στην Αθήνα. Προσωπικά την λατρεύω αυτήν την πόλη. Έχει όμως κι αυτή, όπως πολλές μεγαλουπόλεις, τα ζητήματα της.

24. Μήπως κινδυνεύουμε από τους πρόσφυγες/μετανάστες;

Κινδυνεύουμε σοβαρά πριν από όλα από την ιδεολογικοποίηση του μεταναστευτικού, όσον αφορά το εσωτερικό. Επίσης, σαν χώρα ήδη αντιμετωπίσαμε έναν υβριδικό πόλεμο το καλοκαίρι του ’20. Από εκεί και πέρα, η Ελλάδα είναι χώρα υποδοχής και αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα. Η χώρα τέλος πάντων δεν μπορεί να υποδεχτεί ένα αριθμό μεταναστών – λαθρομεταναστών μεγαλύτερο από αυτόν που μπορεί να διαχειριστεί. Γενικά στο θέμα αυτό υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι και πολλή κοροϊδία όπως με τις χρυσοφόρες επιχειρήσεις ΜΚΟ που εμπορεύονται ανθρώπινες ευαισθησίες.

25. Υπάρχει φόβος να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα;

Όταν καταλήξουμε στο ποια είναι, ναι, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αυτός για πολλούς λόγους. Πχ δημογραφικούς, παγκοσμιοποίησης, ασυμμάζευτης μετανάστευσης.

26. Δικαιούμαστε να υποστηρίζουμε ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων;

Θα απαντήσω με μιαν επισήμανση. Η Κύπρος, για παράδειγμα, είναι ένας γεωγραφικός χώρος όπου τα τελευταία πέντε χιλιάδες χρόνια ομιλείται αδιάλειπτα η ελληνική γλώσσα παρά το γεγονός ότι από την Μεγαλόνησο πέρασαν ως κατακτητές όλες οι φυλές του Ισραήλ. Έχει τοποθεσίες με αρχαιοελληνικά ονόματα, μύθους, και παραδόσεις που επέζησαν αιώνες αιώνων.

27. Έχoυν σημασία oι απoλoγισμoί στη ζωή μας;

Και ναι και όχι. Εξαρτάται πώς το βλέπει ο καθένας.

28. Πόσες ώρες εργάζεστε;

Όλη μέρα. Κι όταν τρώω ακόμα, εργάζομαι. Πολλές φορές γράφω ένα κείμενο στον… ύπνο μου που δυστυχώς δεν μπορώ να το βρω το πρωί! Αυτό όμως μου αρέσει, με στηρίζει -καταλαβαίνετε- γενικά.

29. Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας για τα βιβλία σας;

Από τον γύρω κόσμο, τον αισθητό, από το παρελθόν, αλλά κυρίως παρατηρώντας τους ανθρώπους σε σχέση με τον εαυτό μου.

30. Τι είναι για σας η μοναξιά;

Να μην έχεις κανέναν να αγαπάς, να μην έχεις φίλους, να μην βρίσκεσαι σε μια διαδικασία διαλόγου με τον κόσμο.

31. Είστε ρομαντικός;

Θαρρώ πως όχι.

32. Tι αγαπάτε περισσότερo στoν κόσμo;

Τη ζωή που μου δίνει την δυνατότητα να αγαπήσω.

33. Τι θεωρείτε ως τον έσχατο βαθμό δυστυχίας;

Το να μην μπορείς να χαρείς με τίποτα, και την ηλιθιότητα.

34. Σας απασχολεί ο χρόνος;

Υπερβολικά μάλλον.

35. Πιστεύετε στην φιλανθρωπία ή στην αλληλεγγύη;

Πιστεύω στην δικαιοσύνη και στην ισονομία.

36. Για σας, τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση;

Άλλη μια «ευγενική» ιδέα που από τότε που μπήκε σε εφαρμογή, κινδυνεύει η ανθρωπότητα να τιναχτεί στον αέρα… Κατά βάση μια εντελώς γελοία ιδέα.

37. Πόσο Ευρωπαίοι είμαστε οι Έλληνες;

Αν το δεις ιστορικά, το κρατίδιο δημιουργήθηκε από την Ευρώπη, άρα σωστά μπορούμε θεωρηθούμε τυπικά ως Ευρωπαίοι. Και οι θεσμοί μας είναι ευρωπαϊκοί και μάλιστα -καθώς λένε αυτοί που ξέρουν- και τα συντάγματά μας υπήρξαν από τα πιο πρωτοποριακά. Τώρα, από εκεί και πέρα, μπαίνουμε στην ελληνική άβυσσο των εθνικών ιδιαιτεροτήτων.

38. Ο Έλληνας είναι εχθρός της πειθαρχίας και του κανόνα;

Ιδού δυο εθνικές ιδιαιτερότητες.

39. Τι λείπει από τον Έλληνα σήμερα;

Η λογική, που είναι βέβαια ένα ευρύτερο ζητούμενο.

40. Η «ενωμένη» Ευρώπη θα επιβιώσει;

Αυτό θέλω να πιστεύω με όλη μου την ψυχή.

41. Η γυναίκα σήμερα στην Ελλάδα είναι ίση με τον άνδρα;

Πολύ δύσκολη ερώτηση για να εξηγηθεί επαρκώς. Πιστεύω πως οι γυναίκες σήμερα πληρώνουν υπερβολικά βαρύ κόστος για τις κατακτήσεις τους. Φαίνεται σαν τα δικαιώματά τους να επέτειναν το καθεστώς αδικίας σε βάρος τους, καθώς εργάζονται σκληρά και εξακολουθούν να έχουν εξ ολοκλήρου την φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών. Δηλαδή, κάτι το εξοντωτικό. Μηδέν ζωή και μόνο υποχρεώσεις. Και αυτή για μένα είναι η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία σήμερα.

42. Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό σας στοιχείο;

Το γράψιμο.

43. Η οικονομική κρίση πιστεύετε ότι θ’ αλλάξει την κοινωνία μας και προς ποια κατεύθυνση;

Κοιτάξτε, κάνουμε σαν η οικονομική κρίση να εμφανίστηκε πρώτη φορά στην ιστορία. Ε, δεν είναι έτσι τα πράγματα ακριβώς. Απλά, οι Έλληνες που από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έως και την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα έβλεπαν την επόμενη μέρα να είναι καλύτερη από την προηγούμενη, δεν θέλουν να δεχτούν ότι μπορεί να υπάρξουν και δυσκολίες. Η οικονομική κρίση είναι διεθνής, εμείς είμαστε ενταγμένοι στην πλέον ισχυρή διεθνή κοινότητα και έχουμε το πλεονέκτημα να ανταπεξέλθουμε καλύτερα και γρηγορότερα από άλλους λαούς. Εγώ έτσι το βλέπω.

44. Πιστεύετε ότι θα έρθει κάποια στιγμή που η χώρα μας θα ζει χωρίς τις ξένες εξαρτήσεις;

Επιτρέψτε μου να αντιστρέψω λίγο το ερώτημα. Έχουμε αναρωτηθεί πώς θα ήμασταν σήμερα αν δεν ήμασταν «εξαρτημένοι» (δηλαδή σύμμαχοι) από τους Αμερικανούς, την ΕΕ ή το ΝΑΤΟ; Το δε παράδοξο είναι ότι όταν κάτι πάει στραβά, αυτοί που καταγγέλλουν τις εξαρτήσεις, διαμαρτύρονται γιατί δεν επενέβησαν οι Αμερικανοί, εδώ και εκεί, σε δικές μας υποθέσεις, εθνικές και άλλες, λες και η Ελλάδα αποτελεί πολιτεία των ΗΠΑ! Κάπου υπάρχει το στοιχείο της γελοιότητας εδώ. Ναι, η Ελλάδα ανήκει σε ένα συγκεκριμένο μπλοκ, το λεγόμενο δυτικό. Αυτό της εξασφαλίζει και της εγγυάται κατά μείζονα λόγο την εθνική της ανεξαρτησία και την εδαφική της ακεραιότητα, την πολιτική της αυτονομία και την κοινωνική της ευημερία. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν χώρες δίχως εξαρτήσεις! Η δε πλάκα είναι ότι αυτές τις θεωρίες τις επέβαλαν κατά βάση πολιτικές δυνάμεις που αποθέωναν τα πιο αυταρχικά καθεστώτα που έχουν υπάρξει και που είχαν καταστήσει τις χώρες επιρροής τους στρατόπεδα συγκέντρωσης.

45.Τι είναι εκείνο που μπορεί να ενσαρκώσει την ελπίδα του αύριο;

Το ότι υπάρχει αύριο.

46. Τελικά, τι είναι η ζωή;

Ένα ανυπέρβλητο θαύμα!

47. Μιλήστε μας για το τελευταίο βιβλίο σας…

Σε ένα ειδυλλιακό κυκλαδονήσι όπου όλα υπονοούν τον επί γης παράδεισο, ένας νεανίας θέλει να γευτεί τον απαγορευμένο καρπό της ελευθερίας του που εξαντλείται στο όριο της θάλασσας. Ποθεί να ξεφύγει από την εκρηκτική διαφάνεια του Κυκλαδίτικου φωτός, από την εξοντωτική επανάληψη των ίδιων εντυπώσεων, την τυραννία των προσώπων, τον βασανιστικό ήχο της καμπάνας, την εξοικείωση με το θάνατο. Θέλει να αποτινάξει όλη τη σκληρότητα του κόσμου της αθωότητας. Έτσι κάθε βράδυ καταστρώνει μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ένα σχέδιο διαφυγής όπου το σπίτι του γίνεται καράβι και ταξιδεύει σε σκοτεινά πελάγη. Το όνειρο του είναι να φορέσει ένα λευκό κουστούμι μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και ότι τον συνδέει με μια ζωή υπαγορευμένη από τον τόπο. Στην αγωνία του να αποφύγει την σκοτοδίνη της επανάληψης, τα μετρημένα βήματα πριν τα διακόψει η θάλασσα με το πανούργο γαλάζιο, το παρελθόν του γίνεται μύθος και το παρόν του οι ανεξερεύνητοι δρόμοι της πρωτεύουσας!

48. Ποιοι γράφουν ιστορία – οι νικητές, οι ηττημένοι ή γενικώς οι αφανείς;

Αν αρκεστούμε στα του οίκου μας, είμαστε αντιμέτωποι με το εξής παράδοξο: Με ευθύνη των νικητών, την ιστορία της χώρας μας πλαστογράφησαν οι ηττημένοι! Στην δική μας περίπτωση, μιλάμε για πλαστογραφία κανονική. Πάντως, στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, η λέξη «πατρίδα» ήταν ταυτόσημη με τον εθνικισμό! Για τέτοιου μεγέθους γελοιότητα μιλάμε.

49. Όταν γράφετε, έχετε κατά νου το κοινό σας;

Όχι, ποτέ.

50. Ποιο είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου σας;

Η δεκαετία του 1980 ως μια δεκαετία ανεμελιάς μέσα από μιαν ομάδα ανθρώπων που παρακολουθούμε την καθημερινότητά τους κυρίως στην περιοχή των Εξαρχείων. Ήταν η εποχή που ζούσαμε χαμένοι στα όνειρα – κι αυτό ήταν μοναδικό!

Σχετικά Άρθρα

Leave a Comment

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή