Ο θίασος ανέβηκε στη σκηνή με θόρυβο. Σαν τις Μαινάδες ή τους οπλίτες των λεγεώνων που χτυπούσαν τα ξίφη στις ασπίδες τους για να τρομάξουν τα βάρβαρα γερμανικά φύλα. Εκτός απ’ τους αρχηγούς, Μέρκελ και Σόιμπλε, οι βάρβαροι ήμασταν εμείς. Χτυπημένοι κατακέφαλα από την οικονομική κατάρρευση, απογοητευμένοι από τις πολιτικές μας ηγεσίες παρακολουθούσαμε την άνοδο του θιάσου χωρίς δυνατότητα και, το χειρότερο, χωρίς διάθεση να αντιδράσουμε. Μας παρέλυαν οι ενοχές μας και ο θόρυβος που προκαλούσε ο θίασος των άσπιλων. Ηρθαν για να εκδικηθούν. Σαν τις Ερινύες της δημοκρατίας.
Τον θόρυβο ανέλαβε να τον μεταλαμπαδεύσει στην πληκτική ησυχία των ευρωπαϊκών θεσμών ένας ναρκισσευόμενος υπουργός, ο οποίος είχε ποιητική αντίληψη της οικονομίας. Τους τρέλανε με τις φωνές του, όμως, εντέλει το μόνο που κατάφερε είναι να κλείσει τις δικές μας τράπεζες και να κινδυνεύσει η Ελλάδα να βυθισθεί στα νερά της Μεσογείου. Ο σκηνοθέτης τον απέλυσε, όμως, δεν πρόδωσε τις απαιτήσεις της τέχνης του. Υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των βαρβάρων γερμανικών φύλων και μας κυβέρνησε κουτσά-στραβά για τέσσερα χρόνια. Ωσπου το κοινό τού γύρισε την πλάτη και βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Απορίας άξιον, μετά από τόσες επιτυχίες. Ο ελληνικός λαός για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε αχάριστος. Είχε καταψηφίσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το 2019 καταψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος παρέμεινε να υπηρετεί την τέχνη του. Στην αντιπολίτευση συνέχισε να παράγει θόρυβο. Ωσπου έπειτα από τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση και άλλα τόσα στην αντιπολίτευση κινδύνευσε να αναλάβει την αντιπολίτευση της αντιπολίτευσης.
Αντιπολίτευση στο τετράγωνο. Πόσο θόρυβο χρειάζονται πια για να χορτάσουν; Και ο άνθρωπος απεσύρθη στο παρασκήνιο. Ο θίασος, ωστόσο, δεν έμεινε χωρίς σκηνοθέτη. Τύχη αγαθή, ή κάποιος Ελληνας τραγελαφικός θεούλης που ήταν χαμένος στη βαθιά Αμερική έως τότε, συμμετείχε στην οντισιόν για τη διαδοχή του. Η κριτική επιτροπή τον έκρινε ως τον καταλληλότερο. Εκτοτε ορισμένοι αποχώρησαν, άλλοι περιμένουν το συνέδριο. Τι πιο πληκτικό για την πολιτική ζωή από το συνέδριο; Ομως ο Κασσελάκης κατάφερε να το κάνει θορυβώδες. Θα αλλάξουμε όνομα και λογότυπο; Και ποιος θα είναι ο πολιτικός μας προσανατολισμός; Ποια ειλικρινέστερη ομολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως ονόματος ή λογότυπου, δεν έχει πολιτικό προσανατολισμό; Ας τους σπλαχνισθεί ο κ. Κασσελάκης. Ας τους αφήσει να διαλυθούν ησύχως και αξιοπρεπώς. Ας μην τους αναγκάσει να εξαντλήσουν το ταλέντο τους για παραγωγή θορύβου στον μεταξύ τους πόλεμο εναντίον όλων. Ας μην κρατάει ζωντανή την ψευδαίσθησή τους ότι τελειώνει κάτι που σημάδεψε την πορεία της χώρας. Μια παρένθεση ήταν. Μια υποσημείωση στο βιβλίο της Ιστορίας μας.
από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
