Γιώργης Έξαρχος : Η κουτσοδόντα

Αχ, καλή μου, κουτσοδόντα δύσκολα που είν’ τα ογδόντα!...

ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

Η κουτσοδόντα

Η γριά η κουτσοδόντα
έχει κλείσει τα ογδόντα
όμως νιώθει σαραντάρα
σαν του Οκτώβρη την αντάρα
που βουνά, κάμπους σκεπάζει
με ομίχλη και μ’ αγιάζι
και σκορπίζει αστροπελέκια
που τρομάζει τουμπερλέκια!

*

Θέλει η δόλια γλειφιτζούρι
μα δεν βρίσκει στο μνημούρι
εκεί όπου πάει και κλαίει
και στον μακαρίτη λέει:
«Είναι κρίμα κι αμαρτία
να ζω μες στη δυστυχία!
Στις κοιλιάς μου το κοχύλι
μαραζώσανε τα χείλη!

*

Πες μου, η δόλια τι να κάνω
τη χαρά για να προκάνω·
όσα κρέμονται και θέλω
μόν’ μου βγάζουν το καπέλο·
χαιρετούν, γι’ αλλού πηγαίνουν
κι εκεί μέσα μπαινοβγαίνουν·
και μ’ αφήνουν άδεια στέρνα
μια ξεκούρδιστη λατέρνα!…

*

Μα εγώ έχω απ’ όλα
κοντογούνι, καμιζόλα·
ξέρω με στοργή ν’ αλείφω
και το μέλι να το γλείφω·
και σαν στρώνω το κρεβάτι
με φροντίδα και αγάπη
εκεί πάνω εγώ χορεύω
τον… χορό οπού λατρεύω…

*

Σαν με βλέπεις, λες: “Είν’ τούτη
κουτσοδόντα και φαφούτη;
Κάποιο λάθος έχω κάνει
τούτη είναι ένα μαγκάλι
θερμοκήπιο, καλντέρα
μ’ εμπειρίες και… αέρα!
Όλα της τα ρέστα δίνει
απ’ τη δροσερή της κρήνη!”

*

Κοίτα, γέρο μου, κατάντια!…
Είναι η αγκαλιά μου άδεια!…»
Ξάφνου, μάρμαρα, καντήλια
αγιοκέρια και φυτίλια
πεταχτήκαν όλα πέρα
κι απ’ τον τάφο μια φλογέρα
αναπήδησε και παίζει
σαν το τάβλι… σε τραπέζι!

*

«Τι θες τώρα να σου κάνω;…
Μ’ άφησες για να πεθάνω…
Βλέπω ψάχνεις κουβαρντάδες
να σου ρίχνουνε κουβάδες
στο βαθύ σου το πηγάδι
που έστειλε μένα στον άδη;…
Αχ, καλή μου, κουτσοδόντα
δύσκολα που είν’ τα ογδόντα!…»

Σχετικά Άρθρα

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή