ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ
…Πομφόλυγες των μπαλκονιών
Της νεωτερικότητας τη μάσκα θα φορέσω
κι όλους τους νεωτερικούς ευσχήμως θα επαινέσω
να με προσέξουνε κι εμέ στα κόλπα να με βάλουν
την όποια μου «ενσωμάτωση» άλλο μην αναβάλουν`
να γίνω όμοιος μ’ αυτούς σε «πόστα» κι εξουσία
να σημειώνω πάραυτα των άλλων απουσίας
και όσοι δεν ασπάζονται τούτες τις θεωρίες
ν’ αποσταλούνε σε «γκουλάγκ» – τ’ αγύριστου πορείες
διότι δόγμα και κανών από τ’ αρχαία χρόνια
διδάσκει τους αδύνατους πώς να γινούνε πιόνια!…
*
Σελίδες «φιλοσοφικές» και «σκέψεις»… δίχως κόστος
τα ιδανικά φαντάσματα κι η μάσα είναι… νόστος`
όποιος την πιάσει την καλή και δη απ’ τα μαλλιά της
από το βράδυ ως το πρωί μένει στην αγκαλιά της`
κι αυτή όλο του δίνεται κι αυτός… κάτι της δίνει
δεν μένει κάτι όρθιο και λείπει κι η… αισχύνη`
εκεί πέφτουν «αιμοσταγείς» και «βγάζουνε τα μάτια»
της νιότης τρών’ τα οράματα σε ψίχουλα ή κομμάτια
και δεν τους νοιάζει γρι –θαρρώ– που η χώρα μας αδειάζει
από της νιότης τον ανθό που πάει αλλού κι αράζει!…
*
Πομφόλυγες των μπαλκονιών και λόγια του αέρα
από εξόχους «πρόστυχους» εκφέρονται ως πέρα
που υποσχέσεις δίνουνε όταν ζητούνε ψήφο
για να πετάξουν τον λαό στων σκουπιδιών τον πίθο`
κι αυτοί ωραίοι, γελαστοί, πίνουν άλλων ιδρώτα
και στον καιάδα όλους κλωτσούν και στα νερά του Ευρώτα`
βοήθεια από πουθενά, θεοί πια δεν υπάρχουν
είν’ τα παιδιά του μαμωνά οπού στον κόσμο άρχουν`
μοίρα τυφλή μας μοίρανε, σαν την θεά την «τύχη»
μα τέτοια τύχη –φίλοι μου– εύχομαι μη σας τύχει!…
*
–«Τι γροικάς και ψιθυρίζεις;» λέει η μέσα μου φωνή
«δεν βλέπεις που γιγαντώνει του κοσμάκη η οργή;
Περιμένουνε την ώρα, να στηθεί και πάλι η κάλπη
επιβήτορα της χώρας να διαλέξουν έναν… άλτη!»