ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ
Της εξουσίας το βρακί
[στίχοι για τραγούδι]
Έχω έναν καημό στα στήθια – τόσο δα μικρό
που μου λες όλο τα ίδια – πως δεν σ’ αγαπώ.
Ξενυχτάς, γλεντάς και μπλέκεις – μέχρι το πρωί
κι όταν κάποτε ξεμπλέκεις – ψάχνεις το βρακί.
*
Στο ουίσκι και στη βότκα – έχεις πια πνιγεί
και στης κόλασης την πόρτα – στέκεις μοναχή.
Πλιάτσικο στα όνειρά σου – κάνουν εραστές
είν’ η μόνιμη αγκαλιά σου – δίχως ενοχές.
*
Κάποια μέρα, κάποια ώρα – και κάποια στιγμή
που δεν θα ’σαι μες στη μπόρα – μα μες στη σιωπή
θα θελήσεις ν’ απαντήσεις – τότε τι θα πεις;
Γλέντια, πόνους, συγκινήσεις – θέλησες να ζεις!
*
Του διαβόλου μαύρη κόρη – λάγνο θηλυκό
όλων των εθνών οι εμπόροι – φάγανε καρπό
στ’ απαγορευμένο δέντρο – και δεν χόρτασαν
και στης ήβης σου τον κέδρο – εξαπόστασαν.
*
Σαν γεράκι και σαν σπίνος – τώρα πιες νερό
της ξεδιάντροπης ο οίνος – μέσα στο ιερό
μόνο θεία κοινωνία – πρέπει να γενεί
ώστε κάθε αμαρτία – να συγχωρεθεί..
*
Προσευχές δεν θα σε σώσουν – ούτε κι οι ευχές
και στον κώλο σου θα χώσουν – σούβλες μυτερές
κι οι διαβόλοι θα σε γδάρουν – μέσα σε ταψί
τη δροσιά για να σου πάρουν – πάλι απ’ το βρακί.
