- ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΑΧΟΥΡΗΣ
Η Ελλάδα είναι από παλιά η χώρα των άλυτων γρίφων. Στην αρχαιότητα τους γρίφους έθεταν και έλυναν στα έργα τους οι τραγωδοί. Τους αντικατέστησε το «γκουβέρνο» (= η κυβερνητική εξουσία) που δημιουργεί μεν τους γρίφους αλλά χωρίς να τους λύνει. Παράδειγμα οι επίκαιροι περί την Ενέργεια και Τηλεφωνία αρμόδιοι. Δεν ξέρω πόσο απασχολημένοι είναι (υπουργός και υπηρεσίες) να μας δώσουν τη λύση στους γρίφους, που οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους θέτουν, ή πρόκειται για τεστ που επιχειρεί να δοκιμάσει τη νοημοσύνη και τις αντοχές μας.
Ένα παλιό παράδειγμα αφορά την ενοικίαση οχημάτων από εταιρία, ώστε να ενισχυθούν οι αστικές λεωφορειακές γραμμές. Νοικιάζουμε διάβασα μεταχειρισμένα οχήματα, καθένα με ενοίκιο 3.000 ευρώ τον μήνα, δηλαδή 36.000 ευρώ τον χρόνο, όσο κοστίζει το καινούργιο. Γρίφος γιατί τα νοικιάσαμε μεταχειρισμένα και γιατί δεν τα πήραμε του …κουτιού. Όπως καταγγέλθηκε το κόστος ενοικίασης θα ξεπεράσει τα 25 εκ ευρώ. Δεν υπολογίζεται το κόστος επισκευών επειδή -στα χαρτιά- τις επισκευές χρεώνεται η ανάδοχη εταιρία αλλά στην πράξη -γράφεται στο διαδίκτυο- τις κάνουν τα δημόσια συνεργεία επειδή συνήθως πρόκειται για επείγουσες και με επιτακτική ανάγκη επιδιορθώσεις και δεν μπορούν να περιμένουν.
Άλλος, πιο πρόσφατος, γρίφος είναι η σιγουριά υπαλλήλων πολυεθνικών παρόχων ότι παρά τις εξαγγελίες δεν πρόκειται να καταργηθεί η ρήτρα αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού, παρά τις βαρύγδουπες κυβερνητικές ανακοινώσεις. Απλώς θα μπει όριο (με ποια κριτήρια; το κέρδος του καταναλωτή ή των πολυεθνικών;).
Στην ίδια κατηγορία γρίφων ανήκει η απορία γιατί ενώ η τιμή χονδρικής του πετρελαίου τραβά ανεξέλεγκτη την ανηφόρα, στην πρωταθλήτρια σε ακρίβεια χώρα μας διατηρείται η δασμολογική ποσόστωση και δεν ορίζεται ένας σταθερός δασμός, ώστε να μην:
● αυξάνει το κράτος την αύξηση!!,
● νίβει η κυβέρνηση τα χέρια της μπροστά στον αόριστο όχλο, διάβαζε παγκόσμια αγορά,
● πετά το μπαλάκι στις διεθνείς συγκυρίες και τους ξένους κερδοσκόπους
● συμπεριφέρεται ως μπατακσής στις υποχρεώσεις/ευθύνες που έχει απέναντι στην ελληνική κοινωνία.
***
Χτες φίλος, που επιμένει να στέκεται όρθιος στους γονατισμένους καιρούς μας, πρόσθεσε έναν γρίφο ακόμα. Περιστατικό το οποίο, κατά τη γνώμη του και τη γνώμη μου, καταλήγει σε μια άγνωστης έκτασης και οικονομικού αποτελέσματος παράνομη πράξη.
Έχει υπογράψει ο φίλος μου με γνωστή εταιρία, όμοια με χιλιάδες καταναλωτές, αμοιβαίο συμβόλαιο καρτοκινητής τηλεφωνίας. Δηλαδή κάθε μήνα αγοράζει συγκεκριμένο αριθμό τηλεφωνικών μονάδων από την εταιρεία καταβάλλοντάς της συμφωνημένο χρηματικό ποσό ως αντίτιμο. Πριν οκτώ περίπου μήνες δέχθηκε κλήσεις στο κινητό του τηλέφωνο από άγνωστους αριθμούς κινητών και σταθερών τηλεφώνων (πενταψήφιοι και 10 ψήφιοι). Όταν ανταποκρίθηκε στην κλήση, μονομιάς χωρίς να του απαντήσουν και μολονότι αμέσως διέκοψε την επικοινωνία, αφαιρέθηκαν, με κάποια άγνωστη στου μη ειδικούς τεχνολογική μέθοδο, όλες οι τηλεφωνικές μονάδες που υπήρχαν (ακέραιες ή υπόλοιπο) στην διάθεση του λογαριασμού του. Απευθύνθηκε τότε στον τηλεφωνικό οργανισμό που συμβλήθηκε. Εκεί πληροφορήθηκε ότι οι μονάδες αφαιρέθηκαν επειδή απάντησε την κλήση. Πίστευε ότι όταν σε καλούν η χρέωση γίνεται στον εκκαλούντα, σε διαφορετική περίπτωση απαιτείται η συμφωνία του. Ζήτησε να μπει φραγή στους συγκεκριμένους αριθμούς, επιβαρύνθηκε χωρίς να φταίει με την αγορά άλλων τηλεφωνικών μονάδων σε αντικατάσταση αυτών που χωρίς τη συγκατάθεσή του είχαν αφαιρέσει, εξέφρασε την εύλογη απορία -χωρίς να απαντηθεί από τον υπάλληλο- πώς είναι δυνατόν τέτοια παρανομία να συντελείται μέσω τεχνολογικών μέσων που ουσιαστικά διαθέτει και παρέχει ο κεντρικός πάροχος και γιατί παρόμοιοι ληστές-αριθμοί δεν αποκλείονται αυτόματα από το δίκτυο του κεντρικού παρόχου ή δεν καταγγέλλονται από την εταιρία στις αρμόδιες αρχές για να προστατευτούν οι συνδρομητές της.
Πριν λίγες ημέρες δέχθηκε πάλι σχετική κλήση με την οποία αυτή τη φορά, χωρίς καν ν’ απαντήσει και παρά τη φραγή, αφαιρέθηκαν όλες οι τηλεφωνικές μονάδες του λογαριασμού του. Και προκύπτουν οι παρακάτω εύλογες απορίες:
Πιστεύουμε και οι δυο μας πως εύκολα ο καταγγελλόμενος ως «κλέφτης» (ιδιώτης ή εταιρεία) μπορεί να εντοπισθεί από τον κεντρικό πάροχο με τον οποίο συμβαλλόμαστε. Ο «κλέφτης» χρησιμοποιεί το δίκτυο τού παρόχου και είναι πολύ εύκολο ακόμα και να αποκλειστεί. Επισημαίνεται ότι το προϊόν παρόμοιας κλοπής είναι ειδικό προϊόν, (=τηλεφωνικές μονάδες), που σημαίνει ότι αυτό το κλοπιμαίο χρειάζεται ειδικό «κλεπταποδόχο» για να διατεθεί στην αγορά. Πολύ απλά οι κλεμμένες τηλεφωνικές μονάδες, όπως όλα τα κλοπιμαία για να μετατραπούν σε χρήμα πρέπει να πωληθούν και αγοραστούν από καταναλωτές. Στην περίπτωση όμως της κινητής τηλεφωνίας έχουν θεσπιστεί ιδιαίτερα αυστηρές διαδικασίες. Βεβαίως οποιοσδήποτε μπορεί να βρει, αγοράσει και πωλήσει στη μαύρη αγορά κλεμμένες τηλεφωνικές συσκευές. Τηλεφωνικές μονάδες δεν μπορεί. Αυτές τις αγοράζεις μόνο από επώνυμες εταιρίες που για πολλούς λόγους ελέγχονται αν ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες συναλλαγής (απαιτούνται στοιχεία, ΑΦΜ, μόνιμη κατοικία του συνδρομητή κτλ). Γεγονός που διευκολύνει να ανακαλυφθεί αμέσως ο δράστης.
Ο νέος γρίφος λοιπόν συνοψίζεται στα εξής: Ποιος συντηρεί το φαινόμενο; Πού βρίσκει τους αριθμούς – προσωπικά δεδομένα; Πώς αγοράζονται και πού πουλιούνται οι κλεμμένες τηλεφωνικές μονάδες, ποιος, πώς και πόσο προστατεύει τον καταναλωτή από την οφθαλμοφανή απάτη;
Οι γρίφοι και οι λύσεις τους απασχολούσαν τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες. Συνήθως λύνονταν με τη «νέμεση», τη θεία τιμωρία. Στις σύγχρονες τραγωδίες η ανάγκη της «τιμωρίας» από τους θεούς πέρασε στους ανθρώπους και προστέθηκαν ως μέσα λύσης η ηθική και η τόλμη σε αντιδιαστολή με τη λύση – σπαθί του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βεβαίως στις μπανανίες και στις κάθε είδους αποικίες βασιλεύει πάντα «άκρα του τάφου σιωπή» για να μην ενοχληθούν οι γαιοκτήμονες, οι δουλέμποροι και οι εταιρίες.
Εδώ θα μιλήσει κανείς;
