- Τάκης Θεοδωρόπουλος από την Καθημερινή
«Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων λειτουργεί ως δήθεν συνδικαλιστική έκφραση των αρχαιολόγων, αλλά στην πράξη έχει εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτο παραμάγαζο αριστερίστικου παρακμιακού μορφώματος… Είναι συνδικαλιστική δράση τα πανηγύρια και τα cocktail party με είσοδο; Είναι συνδικαλιστική δράση να διατίθεται το κτίριο για να κάνουν πάρτι γενεθλίων οι ημέτεροι;». Δεν τα γράφω εγώ όλ’ αυτά. Τα αντιγράφω από την ανακοίνωση της πανελλήνιας ομοσπονδίας εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού. Και είναι η αλήθεια ότι όλ’ αυτά τα πληροφορήθηκα αφού είχα εκφράσει τη συμπαράστασή μου στην απόφαση της κ. Μενδώνη, διαπιστώνοντας απλώς και μόνον την άθλια κατάσταση του εξωτερικού του κτιρίου. Δεν διαφέρει σε τίποτε από εκατοντάδες άλλα αντιστοίχου αξίας που τελούν υπό κατάληψη.
Εν τω μεταξύ, αποκαλύφθηκαν και τα μυστήρια του εσωτερικού του. Ικαριώτικα πανηγύρια με τηλέφωνο κρατήσεων σε μεζεδοπωλείο της περιοχής. Σκεφθείτε μόνο ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αρχαιολόγοι. Διακονούν, δηλαδή, μια τέχνη η οποία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της σύγχρονης Ελλάδας και έχουν, αν μη τι άλλο, μια ηθική υποχρέωση απέναντι στο έργο τους και στη δημόσια παρουσία τους. Και χρησιμοποιούν την περιουσία που τους έχει παραχωρήσει το ελληνικό Δημόσιο σαν να είναι «μαγαζί» που κληρονόμησαν από τους γονείς τους. Και όντως το κληρονόμησαν από τους γονείς τους.
Ο ΣΕΑ ιδρύθηκε το 1959 από βαριά ονόματα της αρχαιολογίας. Ο Γιάννης Μηλιάδης, ο Χρήστος Καρούζος, η Σέμνη Καρούζου μεταξύ άλλων. Το καταστατικό του όριζε ότι στόχος του συλλόγου είναι: «Η εκλαΐκευσις των αρχαιολογικών γνώσεων διά διενεργείας διαλέξεων, δημιουργίας λέσχης, βιβλιοθήκης και λοιπών εκδηλώσεων πολιτιστικού περιεχομένου…». Οταν το 1982 η Μελίνα Μερκούρη παραχώρησε το κτίριο της οδού Ερμού 134 το καταστατικό ίσχυε ακόμη και εκ των ιδρυτών ζούσε η Σέμνη Καρούζου. Το 2007, το καταστατικό τροποποιήθηκε, εκσυγχρονίσθηκε υποθέτω. Δεν ξέρω αν το νέο καταστατικό περιλαμβάνει στις εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου και την εκδήλωση για τους νεκρούς μετανάστες της Πύλου, με ελεύθερη είσοδο αλλά υποχρεωτική συνεισφορά.
Ακούγεται λίγο σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι.Επειδή σέβομαι το έργο των αρχαιολόγων. Επειδή τους θαυμάζω, μου προκαλεί κατάθλιψη η όλη υπόθεση. Οχι τόσο για τη νομική της πλευρά, αλλά για την ηθική απαξίωση με την οποία οι ίδιοι αντιμετωπίζουν τον ρόλο τους στον δημόσιο βίο. Ενα ακόμη σύμπτωμα της καθοδικής μας πορείας. Αναλογισθείτε μόνο τη σεμνότητα και τον σεβασμό με τον οποίον περιέβαλλαν οι ιδρυτές του ΣΕΑ το έργο του. Και συγκρίνατέ τον με την προπέτεια, την αναίδεια και τον κυνισμό με τον οποίον τον περιβάλλουν οι σημερινοί διαχειριστές του. Μια γραφική μειονότητα της οποίας το χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει να προτείνει τίποτε για την Ελλάδα του 21ου αιώνα.
