Το τραύμα που προκλήθηκε από την πλέον πολύνεκρη ημέρα για τους Εβραίους μετά το Ολοκαύτωμα δεν έχει επουλωθεί. Η ίδια ταράζεται με το μίσος προς τη χώρα της από τη Χαμάς και τους συμμάχους της και φοβάται για την ασφάλεια των τριών μικρών παιδιών της.
«Κάποιες φορές προσπαθείς απλά να συνεχίσεις με τα καθημερινά πράγματα, να πάρεις τα παιδιά, να πας στη δουλειά», δήλωσε η Ουκραΐνσκι, 35 ετών, οικονομική διευθύντρια σε εταιρία ιατρικού εξοπλισμού, που έκανε βόλτα στην πόλη με το νεογέννητο μωρό της. «Αλλά συνεχίζει να βρίσκεται εκεί, στα βάθη της καρδιάς», δήλωσε, ανήμπορη να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
Ενώ έχουν περάσει κάτι περισσότερο από 100 ημέρες μετά την 7η Οκτωβρίου, η οδύνη είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι δημοσκοπήσεις στο Ισραήλ δείχνουν συνεχώς υψηλή στήριξη για τη στρατιωτική επιχείρηση της χώρας στη Γάζα, παρόλο που έχει αρχίσει να εξασθενεί η αισιοδοξία για το εάν αυτή μπορεί να επιτύχει τους στόχους της.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν ισοπεδώσει το μεγαλύτερο μέρος του παλαιστινιακού θύλακα, σκοτώνοντας πάνω από 24.000 ανθρώπους και τραυματίζοντας πάνω από 61.000, δήλωσαν υγειονομικοί αξιωματούχοι στη Γάζα, και έχουν αναγκάσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να εγκαταλείψει τις εστίες του, προκαλώντας πείνα και ασθένειες.
Η κλίμακα των δεινών και των θανάτων στη Γάζα έχει σοκάρει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου και έχει προκαλέσει ευρείες επικρίσεις για τις ενέργειες του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων κατηγοριών για γενοκτονία, όπως από τη Νότια Αφρική που προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών –κατηγορίες, τις οποίες το Ισραήλ απέρριψε ως ψευδείς.
Ωστόσο στο εσωτερικό της χώρας, τα μέσα ενημέρωσης δεν εστιάζουν στην ανθρωπιστική καταστροφή που εξελίσσεται στη Γάζα και για τον περισσότερο κόσμο το βάρος δίδεται στο να γίνει ό,τι χρειαστεί για να είναι ασφαλείς οι Ισραηλινοί και να αποκατασταθεί η κατεστραμμένη εμπιστοσύνη τους.
«Δεν είναι ένας πόλεμος που επιλέξαμε. Μας επιβλήθηκε από αυτή την τρομερή εισβολή και όλες τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν», δήλωσε ο Ρέι Πάρνες, 92 ετών, που μετανάστευσε στο Ισραήλ από τις ΗΠΑ το 1958. «Κανένας πόλεμος δεν ήταν πιο δίκαιος».
Κίνδυνος παντού
Ένας λόγος για τον οποίο η 7η Οκτωβρίου συνεχίζει να είναι τόσο οδυνηρή για τους Ισραηλινούς είναι η αίσθηση ότι συμπάσχουν με τους 130 και πλέον ομήρους που συνεχίζουν να κρατούνται στη Γάζα, από τους 253 που απήχθησαν από τη Χαμάς εκείνη την ημέρα, και τις οικογένειές τους. Παντού υπάρχουν φωτογραφίες από τους ομήρους και η αδιάκοπη εκστρατεία ευαισθητοποίησης από τις οικογένειές τους καλύπτεται καθημερινά από τα μέσα ενημέρωσης.
Ένας άλλος λόγος είναι η αδιάκοπη δημοσιοποίηση, με το σταγονόμετρο, βασανιστικών λεπτομερειών για το τι συνέβη στις 7 Οκτωβρίου, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας σε βάρος γυναικών, που συνεχίζουν να προκύπτουν από τις αναφορές μαρτύρων.
Η τηλεοπτική κάλυψη των κηδειών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη Γάζα συνεχίζει να είναι επίσης συναισθηματικά πολύ φορτισμένη σε μια χώρα όπου οι περισσότεροι ενήλικες πρέπει να πάνε στον στρατό και η ταύτιση με τον στρατό είναι ισχυρή.
«Για τον υπόλοιπο κόσμο, η 7η Οκτωβρίου είναι κάτι που συνέβη πριν από τρεις μήνες αλλά οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να το ζουν κάθε μέρα», δήλωσε ο σχολιαστής Χέμι Σαλέβ.
Η κλίμακα και η αγριότητα της επίθεσης της Χαμάς ξύπνησε φόβους που έχουν ριζώσει στη ψυχή των ανθρώπων από την παιδική τους ηλικία, δήλωσε η πολιτική επιστήμονας Ταμάρ Χέρμαν. Η ίδια τόνισε ότι οι εβραϊκές γιορτές, όπως το Πάσχα, το Χάνουκα και το Πουρίμ, τιμούν στιγμές κατά τις οποίες ο εβραϊκός λαός δραπέτευσε ή εξεγέρθηκε κατά των διώξεων ή επέζησε από απόπειρα εξόντωσής του.
«Η πολιτική κουλτούρα και η θρησκεία και τα πάντα εδώ κάνουν τους Ισραηλινούς να πιστεύουν ότι ο κίνδυνος είναι διαρκώς παντού», δήλωσε η Χέρμαν, ακαδημαϊκή επικεφαλής της διεύθυνσης Ερευνών στο Israel Democracy Institute.
Οι σκηνές πανηγυρισμών μεταξύ κάποιων Παλαιστινίων μετά την 7η Οκτωβρίου και οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η στήριξη για τη Χαμάς αυξάνεται στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη –που και τα δύο καλύφθηκαν από τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης– είναι αβάστακτα οδυνηρά και απειλητικά για τους περισσότερους Ισραηλινούς, δήλωσε η ίδια.
«Δεν υπάρχει άλλο μέρος για εμάς»
Η Χέρμαν δήλωσε ότι οι διαδηλώσεις στους δρόμους κατά του πολέμου στη Γάζα, που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο, και η καταδίκη από κάποιες κυβερνήσεις και αξιωματούχους του ΟΗΕ, ενισχύουν την αίσθηση των Ισραηλινών ότι βρίσκονται μόνοι τους σε έναν εχθρικό κόσμο και μπορούν να στηριχθούν μόνο στις δικές τους δυνάμεις.
«Με κάνει να νιώθω σαν να μην υπάρχει κανένα άλλο μέρος εκτός του Ισραήλ για εμάς»,δήλωσε η Ουκραΐνσκι.
Ο Ορέν Πέρσικο από την Seventh Eye, μια ανεξάρτητη ιστοσελίδα που καλύπτει ισραηλινά μέσα ενημέρωση, δήλωσε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους πολλοί Ισραηλινοί νιώθουν ότι η κριτική στο εξωτερικό είναι άδικη είναι το γεγονός ότι δεν βλέπουν αυτό που ο υπόλοιπος κόσμος βλέπει στη Γάζα.
Ο Πέρσικο δήλωσε ότι τα κυρίαρχα εγχώρια μέσα ενημέρωσης δείχνουν εικόνες που τραβήχθηκαν από το στρατό, όπως πλήγματα σε κτίρια με εναέριες λήψεις, ή από δημοσιογράφους εντός του στρατού, αλλά καλύπτουν πολύ λίγες προσωπικές ιστορίες ή τρομοκρατικές σκηνές όπως αυτές που έχουν καθολική κάλυψη εκτός του Ισραήλ.
«Δεν βλέπεις τους τραυματίες, τις γυναίκες και τα παιδιά, δεν βλέπεις τους νεκρούς, δεν βλέπεις την οδύνη των κατοίκων της Γάζας», δήλωσε, αποδίδοντας το αυτό σε επιλογή των αρχισυντακτών. «Η λογική είναι ότι η παρουσίαση αυτών των εικόνων μπορεί να πλήξει την ισραηλινή πολεμική προσπάθεια».
Για την Ουκραΐνσκι, όπως για πολλούς συμπατριώτες της, το Ισραήλ δεν έχει άλλη επιλογή από το να πολεμήσει τη Χαμάς και τα δεινά των Παλαιστινίων είναι μια άλλη τραγική επίπτωση αυτού που έκανε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
«Συμπάσχω με τα δεινά των αθώων αμάχων εκεί στη Γάζα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτή η επιχείρηση (χωρίς να πληγούν). Πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να προστατευθούμε ως χώρα και ως έθνος», δήλωσε.
