- Γράφει ο ΣΑΒΒΑΣ ΣΕΡΑΣΙΔΗΣ*
ΕΛΙΑ, το δώρο της Αθηνάς στην Αθήνα, από όπου παράγεται το λάδι, ο «υγρός χρυσός» κατά τον Όμηρο, το βασικό διατροφικό μας προϊόν από την εποχή εκείνη.
ΕΛΙΑ, το δένδρο που αποτελεί σήμερα βασική πηγή εισοδήματος πλήθους αγροτών, και προφέρει σημαντική βοήθεια στους μικροκαλλιεργητές, που παράλληλα με την κύρια απασχόλησή τους εξασφαλίζουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα, τις ελιές και το λάδι της οικογένειάς τους! Η καλλιέργεια της ελιάς είναι κλάδος ζωτικής σημασίας για την οικονομία της Ελλάδας, που συναγωνίζεται την Ιταλία στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης στην παραγωγή λαδιού, μια και η Ισπανία με καλλιεργητικά προγράμματα πολιτικά επεξεργασμένα, επιστημονικά μελετημένα και τεχνοκρατικά καταρτισμένα, είναι μακράν πρώτη.
Η παραγωγή της ελιάς, όπως και κάθε γεωργική παραγωγή απαιτεί, τόσο ως προς την ποιότητα όσο και ως προς την ποσότητα, ευνοϊκές ή τουλάχιστον ήπιες καιρικές συνθήκες! Όμως σήμερα, με την ολοένα και συχνότερη εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων ούτε η ποιότητα ούτε η ποσότητα παραγωγής εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τους αγρότες, που διαμαρτύρονται ότι πουλάνε το λάδι σε τιμή που δεν καλύπτει ούτε το κόστος παραγωγής,, ενώ αντίθετα η τιμή στο ράφι είναι διαρκώς αυξανόμενη, κατατάσσοντας το λάδι στα είδη πολυτελείας!
Η κυβέρνηση, άβουλη και μοιραία, δέσμια των εξαρτήσεων και των ιδεολογικοπολιτικών της προκαταλήψεων, παρέπεμψε τη λύση του προβλήματος στις ΑΓΟΡΕΣ! Και οι ΑΓΟΡΕΣ, αποφάνθηκαν. Έβαλαν το λάδι στο … χρηματιστήριο! Τυχαίο ή Συμπαιγνία Κυβέρνησης – «Αγορών» για παροχή επιδόματος στους παραγωγούς, για να πωλούν φτηνά το λάδι στους μεσάζοντες, επίδομα και στους καταναλωτές, για να συνεχίσουν να το αγοράζουν στις ολοένα αυξανόμενες τιμές που επιβάλουν στη χονδρική αγορά τα ΚΑΡΤΕΛ του λαδιού;
Ερώτημα – Διερεύνηση – Δημοσιοποίηση που καλούνται να κάνουν τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, για να καταλάβουν επί τέλους οι πολίτες την κοροϊδία των επιδομάτων, και γιατί δεν πρέπει να ξαναψηφίσουν Δεξιά και Μητσοτάκη. Αφορμή για τους Ελαιοπαραγωγούς να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα ανάπτυξης Συνεταιριστικού Κινήματος και ευκαιρία για τους Καταναλωτές να αναπτύξουν ένα Κίνημα Καταναλωτών που θα ακυρώνει στη γέννησή τους τις απαράδεκτες αυξήσεις που επιβάλουν τα Ολιγοπώλια με την ανοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη!
Μήπως όμως και όλοι εμείς οι πολίτες που αγανακτούμε – αντιδρούμε – καταγγέλλουμε την αντιλαϊκή πολιτική του Κυρ. Μητσοτάκη μπορούμε να γίνουμε οι ίδιοι ελαιοπαραγωγοί, και να καλύπτουμε τις οικογενειακές ανάγκες σε ελιές και λάδι καλλιεργώντας ελιές στο προκήπιο της οικοδομής, στην αυλή του σπιτιού μας, σε ένα χωράφι που έχουμε στο χωριό ή σε ένα «χέρσο» που μπορεί να μας παραχωρήσει έναντι συμβολικού ενοικίου ο Δήμος κατά το πρότυπο των «Δημοτικών λαχανόκηπων»; Νομίζω πως αρκετοί από μας, άνδρες και γυναίκες, εργαζόμενοι και άνεργοι, φοιτητές και συνταξιούχοι, θα μπορούσαμε να βρούμε κάποιο χώρο, κάποιο χρόνο να φυτέψουμε – καλλιεργήσουμε δέκα ελαιόδενδρα, και να εξοικονομήσουμε 500 κιλά ελιές ή 100 κιλά λάδι, αλλά και να νιώσουμε τη Χαρά της Δημιουργίας, προτού ο «υγρός χρυσός» γίνει «υγρό πυρ»!
