Το ορατόριο “Η Συμφωνία της Αγάπης”, που θα προβληθεί στο κανάλι της Βουλής, την Κυριακή του Πάσχα, στις 10.30 μ.μ., είναι συμφωνικό έργο για ορχήστρα, μικτή χορωδία και τέσσερις σολίστες: σοπράνο, άλτο, τενόρο και μπάσο βαρύτονο, στηριγμένο πάνω στο ωραιότερο κείμενο για την Αγάπη, που έχει γραφτεί ποτέ, ένα λογοτεχνικό αριστούργημα, όπως παραδέχονται ειδικοί και όχι μόνον θεολόγοι.
Πρόκειται για μια άρτια σύνθεση, στην οποία ο δημιουργός της, Θωμάς Μπακαλάκος, πέτυχε να συλλάβει μουσικά το νοηματικό περιεχόμενο του κειμένου του Αποστόλου Παύλου, στην προς Κορινθίους Α’ επιστολή του, έτσι που, η αγάπη τραγουδιέται πλέον μοναδικά και με ανεπανάληπτο τρόπο, με κλασικά εκφραστικά μέσα, ως συμφωνικό έργο. Στην προβολή θα υπάρχουν και υπότιτλοι στα νεοελληνικά.
Στο πιάνο ο πολυβραβευμένος και κορυφαίος Έλληνας σολίστας, διεθνούς φήμης, Απόστολος Παληός.
Τραγουδούν: Βανέσα Καλκάνη σοπράνο, κολορατούρε, Σοφία Μάλαμα άλτο, Δημήτρης Σιγαλός τενόρος, Μιχάλης Κατσούλης μπάσος και η χορωδία Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση της Μαίρης Κωνσταντινίδη.
Το έργο αποτελείται από εξαγγελτήριο και πέντε παραγράφους – μέρη, Πρόκειται δηλαδή, για μελοποίηση του Ύμνου Της Αγάπης Του Αποστόλου Παύλου σε μορφή ορατορίου.
Ο συνθέτης έχει δηλώσει ότι το έγραψε, όπως και όλα του τα έργα του λόγιας ελληνικής μουσικής, της λεγόμενης κλασικής μουσικής, σε εφαρμογή της Νέας Ελληνικής Μουσικής Πρότασης Σύνθεσης, που διατύπωσε για τη δημιουργία έργων με ιδιότητες και χαρακτηριστικά, που, τα καθιστούν έργα ελληνικά.
Μαζί με άλλα έργα του συνθέτη, που, υμνούν την αγάπη, παρουσιάστηκε, μόνο μια φορά και ήταν στις πολιτιστικές εκδηλώσεις για τον ΄Αγιο Παύλο, “Αγιοπαυλίτικα 2021”, στη Μονή Λαζαριστών πρόπερσι το καλοκαίρι, με την αιγίδα της Ι. Μητρόπολης και του Δήμου Νεάπολης – Συκεών Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.
Στην προβολή του, στο κανάλι της βουλής, το έργο “Η Συμφωνία της Αγάπης, παίζεται σε μεταγραφή, που, έκανε ο συνθέτης για πιάνο, φυσικά με μικτή χορωδία και τους τέσσερις σολίστες -αμέσως μετά το κοντσέρτο του Παρισιού- ενώ έχει γραφτεί και ενορχηστρωθεί, για πλήρη σύνθεση συμφωνικής ορχήστρας -κάτι, που, στις τοπικές συνθήκες της Θεσσαλονίκης, δεν κατέστη δυνατό να ευοδωθεί- θα εκτελεσθεί ωστόσο και μ΄αυτή τη μορφή, σε προσεχή εκδήλωση.
Ο Ύμνος της Αγάπης
Το κείμενο – αριστούργημα του Αποστόλου Παύλου, o “΄Υμνος της Αγάπης”, με τους πρώτους στίχους να αναφέρουν χαρακτηριστικά,“Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον”, είναι, σε μετάφραση, το εξής:
Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων,
μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη,
θα είχα γίνει χάλκινος δίσκος που βγάζει σκέτους ήχους
ή κρουστό, που δημιουργεί μόνο φασαρία.
Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα
όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση,
κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά,
χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε.
Kι αν ακόμα διένειμα όλα τα υπάρχοντά μου
για να θρέψω τους πεινασμένους,
κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά,
χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε.
H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί.
H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται,
δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον,
δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό
για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία,
αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας.
Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα,
είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν,
είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί.
Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε.
Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.
Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα,
σαν παιδάκι σκεφτόμουν,σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα.
Mα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι
και να ενεργώ σαν παιδάκι.
Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα
σαν σε θαμπό καθρέφτη.Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο.
Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό,
τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός.
Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά,
είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη.
Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την Αγάπη.
