- Από τη Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου
Σαν σήμερα το 1998 ο Δημήτρης Χορν έφυγε από τη ζωή.
Ο σπουδαίος ηθοποιός γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας και στρατιωτικός Παντελής Χορν και μητέρα του η Ευτέρπη Αποστολίδη. Η οικογένεια του Χορν είχε τρία παιδιά, το Γιάννη, τη Νανά που πέθανε σε ηλικία μόλις 7 ετών και τον μικρό τους Δημήτρη.
Τελειώνοντας τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, η καριέρα του εκτινάσσεται.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν μωρό ακόμα στο έργο «Γειτόνισσες» του πατέρα του και η δεύτερη στην ηλικία των τεσσάρων ετών, όταν έπαιξε και στη «Νόρα» του Ίψεν, κάνοντας ένα από τα μικρά παιδιά της ηρωίδας.
Ο Δημήτρης Χορν πήρε μέρος στην πρώτη ελληνική σπονδυλωτή ταινία. Για την “Κάλπικη λίρα” ο λόγος, που αποτελείται από τέσσερις ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη.
Στην ταινία υπάρχει αφηγητής, που συνδέει τις τέσσερις αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία… κάλπικο είναι, γενικά το χρήμα…», που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου του φιλμ, ότι δηλαδή η επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.
Ο Δημήτρης Χορν, λάτρευε τους παλιούς κωμικούς ηθοποιούς και τους συμπαραστεκόταν, όταν πολλοί από αυτούς έμεναν άνεργοι.
Πέρα από την υποκριτική του δεινότητα ο Δημήτρης Χορν είχε και ένα ακόμη μεγάλο ταλέντο που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι, το τραγούδι. Δεν ήταν τραγουδιστής, ερμήνευσε όμως πολλά και όμορφα τραγούδια, όταν το απαιτούσε ο ρόλος του στο θέατρο ή στον κινηματογράφο. Το 2006 μάλιστα οι δισκογραφικές εταιρείες Minos & Polydor κυκλοφορούν το συλλεκτικό άλμπουμ “Δημήτρης Χορν“, με 8 σπάνιες ηχογραφήσεις του κορυφαίου Έλληνα ηθοποιού.
Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, συγκεκριμένα την περίοδο 1974 – 1975 διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ. Το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.
Όταν η Εντίθ Πιαφ επισκέφτηκε το 1946 την Αθήνα γνώρισε τον 25χρονο τότε Τάκη Χορν και τον ερωτεύτηκε παράφορα. Η Γαλλίδα τραγουδίστρια έκλεινε τα 31 και ο Χορν τα 25.
Όταν επέστρεψε στο Παρίσι η Πιαφ του έγραφε το ένα γράμμα μετά το άλλο εξομολογούμενη τον έρωτά της, αλλά εκείνος δεν ανταποκρίθηκε στο ερωτικό της κάλεσμα.
Μία μάλιστα από τις επιστολές της δημοπρατήθηκε από τον οίκο, «Πέτρο Βέργο», 11 χρόνια μετά το θάνατο του Δημήτρη Χορν ” στο Ξενοδοχείο Athens Plaza για 1.500 ευρώ. Ο έρωτας αυτός ωστόσο έμεινε ανεκπλήρωτος, αφού ο ηθοποιός ήταν παντρεμένος με την πρώτη του γυναίκα, τη Ρίτα Φιλίππου.
Να κι ένα απόσπασμα από την περιβόητη επιστολή:
«Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά. Θα έρθω εγώ κοντά σου τον Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα, όμως αυτό που πρέπει να κάνεις χωρίς δισταγμό είναι να έρθεις στην Αμερική τον Δεκέμβριο, έτσι θα ξανασμίξουμε εκεί και από εκεί ελπίζω να σε φέρω στο Παρίσι, που όταν το γνωρίσεις θα το αγαπήσεις όσο κι εγώ. Θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένο και πιστεύω επίσης πως σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Ξέρω πώς είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα. Θα σε περιμένω όσο καιρό θα χρειαστεί. Δεν έχω αγαπήσει άλλον άνθρωπο όσο εσένα. Μην αφήσεις την καρδιά μου να πεθάνει!“
Ο Χορν παντρεύτηκε τη Ρίτα Φιλίππου χωρίς να σταματήσει μέχρι και να χωρίσουν, να την απατάει με άλλες γυναίκες και να της το λέει κιόλας.
Για τον έρωτα ο ηθοποιός σε συνέντευξή του είχε εκμυστηρευτεί:
«Από τα έξι μου χρόνια και μετά δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην είναι ερωτευμένος, δηλαδή συγκινημένος με κάποιο πρόσωπο. Θα έλεγα πως ήμουν ερωτευμένος με τον έρωτα. Ενώ δηλαδή ήμουν ένα πολύ κεφάτο παιδί, ξαφνικά, μελαγχολούσα φοβερά και έγραφα θλιμμένα ποιήματα. Με μελαγχολούσαν αυτοί οι έρωτες ή η ζωή».
Όταν χώρισε με την Φιλίππου μπήκε στη ζωή του η Λαμπέτη, και αν και η σχέση τους τελείωσε 7 μόλις χρόνια ποτέ δεν την ξεπέρασε.
Ο ίδιος είχε πει για την σχέση του με την ηθοποιό:
«…Ήταν χαρά να παίζεις μαζί της. Είχε την ικανότητα να κάνει τα ασήμαντα σημαντικά. Και αφόρητη ζηλιάρα. Δεν τολμούσα ούτε βλέμμα να ρίξω σε άλλη γυναίκα. Γινόταν χαλασμός. Ζήλευα κι εγώ ελεεινά. Ήμασταν μαζί επτά χρόνια. Όταν με άφησε, ήμουν ως ταύρος εν υαλοπωλείο. Πληγώθηκε ο εγωισμός μου. Δεν μπορώ να πω πως δεν την αγάπησα. Και τη θαύμαζα πολύ σαν ηθοποιό. Αλλά δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου».
Χώρισαν το 1959, όταν η Έλλη γνώρισε τον Αμερικανό συγγραφέα Φρέντερικ Γουέικμαν (Frederic Wakeman), τον οποίο παντρεύτηκε, αλλά χώρισε το 1976 μετά από πολλά προβλήματα και όντας χρόνια σε διάσταση.
