ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΕΥΤΟΓΚΑΣ
Σε μια στενή λωρίδα γης μεταξύ “σφύρας και άκμονος”, εφαρμόζεται με υπερβάλλουσα συνέπεια ο Μωσαϊκός νόμος μια Μεσανατολικής χώρας δομημένης στα πρότυπα μια δυτικότροπης δημοκρατίας απέναντι σε ένα τμήμα μορφώματος που μια τρομοκρατική στρατιωτική μειοψηφία προσπαθεί να μετατρέψει σε “χαλιφάτο” θέλοντας να εξαφανίσει ένα κράτος 75 ετών… Ένα κράτος αδηφάγο που προσπαθεί να καταπιεί έναν συγγενή πολυπληθή λαό με συστηματικό τρόπο. Κατακτώντας γαίες, εκδιώκοντας, εποικίζοντας, με τη δύναμη των όπλων και το χρήματος…
Τι τους εμποδίζει να ζήσουν ειρηνικά σε μια ομοσπονδία ή σε δύο γειτονικά κράτη ειρηνικά και δημοκρατικά; Οργανωμένες μειοψηφίες “ένθεν κακείθεν” στο όνομα ενός Θεού και μιας μοναδικής αλήθειας! Όταν οι δύο Θεοί “συγκρούονται” για εμπράγματες αξίες ,τα πράγματα επί γης και για τους οπαδούς τους, προμηνύεται πολύ αίμα και μίσος. Αυτό το δίπολο δημιουργεί έναν ατέρμονα σπειροειδή κοχλία του κακού! Περισσότερο αίμα, περισσότερο μίσος, ποταμούς δακρύων και ασίγαστου πόνου και πάθους.
Κάποτε στο Όσλο πριν τρεις δεκαετίες περίπου οι δύο ηγέτες των αντιμαχόμενων για την “ιερή γη”, Γιτζάκ Ράμπιν, πρωθυπουργός του Ισραήλ και Γιάσερ Αραφάτ, ηγέτης του PLO, συμφώνησαν να ζήσουν ειρηνικά σε δύο ξεχωριστές πατρίδες. Δολοφονήθηκαν και οι δύο αφού πρόλαβαν να τιμηθούν με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, (μαζί με τον Σιμόν Πέρες, πρόεδρο του Εργατικού Κόμματος)! Οι ήρωες για τους πολλούς έγιναν “εν μια νυκτί”, “προδότες” για τις ανεγκέφαλες μειοψηφίες και έτσι ο γρίφος του Παλαιστινιακού παραμένει άλυτος, αιμοδιψής και ολέθριος!
Οι παντοειδείς υποκριτικοί μεσολαβητές εμπορεύονται την ειρήνη, κυνικά και στυγνά! Προωθώντας τα ίδια συμφέροντα προσπαθούν να επιβάλουν τελικές λύσεις ανάλογα με την παγκόσμια ισχύ τους και τους συσχετισμούς δυνάμεων.
Λύσεις που δεν θα φέρουν ειρήνη, ρυθμίσεις οικοδομημένες στα σαθρά θεμέλια του άδικου και του αίματος. Μια “απασφαλισμένη χειροβομβίδα” που θα τρομάζει τους απείθαρχους γείτονες και θα ωθεί άνευ όρων τους αδύναμους υπό την σκέπη των σιδηρών δουλικών πτερύγων των ισχυρών… Σε αυτή την “ισορροπία του τρόμου” συμβάλλουν οι σφαγές αθώων των κάθε είδους τρομοκρατών, υποχειρίων τους…
Εδώ και ένα μήνα η σφαγή χιλίων πεντακοσίων (1500) αθώων και η αιχμαλωσία δυόμισι εκατοντάδων μετατράπηκε σε σφαγή έντεκα (11) χιλιάδων εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία είναι άμαχοι, γυναίκες και παιδιά!
Οι καταστροφές σε κάποια κιμπούτς μετατράπηκαν σε ισοπέδωση μιας πόλης δύο (2.000.000) εκατομμυρίων! Η Λωρίδα της Γάζας, το Άγιο δισκοπότηρο των αντιμαχόμενων, έγινε από το “ξίφος του Αλλάχ” και την “σφενδόνη του Δαβίδ” ένας αιμάτινος σωρός ερειπίων!
Είμαστε ακόμα στην αρχή! Η συνέχεια προβλέπεται πιο τρομακτική… Τους δύο λαούς για την “τρέλα” των ολίγων θα τους χωρίζουν πλέον δύο ποταμοί : Ο βιβλικός Ιορδάνης και το δημιούργημα των συγχρόνων, ο κόκκινος, ο Αιματίτης της Γάζας. Πώς θα συνδέσετε κύριοι των Δυνάμεων αυτά τα δύο; Υπόγεια ή με μια νέα Έξοδο αντίστοιχη με εκείνη του 70 μΧ; Το έργο είναι ενταγμένο στην ιστορία.
Κάποια εκατομμύρια διασπαρμένα στα τέσσερα σημεία του πλανήτη θα προσπαθούν κάποτε να επιστρέψουν στην ιερή γη του ναού του Προφήτη που θα έχει μετατραπεί καθ’ ολοκληρίαν αναγκαστικά σε γη της Επαγγελίας του Γιαχβέ; Το “δόντι” της εκδίκησης του ενός θα μετατρέπεται αέναα σε “χαυλιόδοντα” του άλλου;
Ως πότε θα γινόμαστε αδιάφοροι μάρτυρες του εγκλήματος; Όταν η τεχνολογικά προηγμένη ανθρωπότητα στερείται αρχών και αξιών και οδηγείται από την δύναμη της ισχύος και του κέρδους, οδηγείται στον όλεθρο. Ενός κακού μύρια έπονται. Εκτός αν τα εφτά δισεκατομμύρια του πλανήτη αφυπνιστούν. Πραγματικά ακατόρθωτο! Ως τότε οι ηγέτες μας, θα μας καθησυχάζουν με την πομφόλυγα : Είμαστε στην σωστή πλευρά της ιστορίας! Παραφροσύνη!
