Απεικόνιση της μάχης του Taku Forts το 1860 . Εικονογράφηση βιβλίου από το 1873.
Το 1853, η βόρεια Κίνα συγκλονίστηκε από την Εξέγερση των Ταϊπίνγκ, η οποία ίδρυσε την πρωτεύουσά της στο Ναντσίνγκ . Παρ ‘όλα αυτά, διορίστηκε στο Κάντον ένας νέος αυτοκρατορικός Επίτροπος, ο Ye Mingchen, αποφασισμένος να εξαλείψει το εμπόριο οπίου, το οποίο ήταν τεχνικά παράνομο. Τον Οκτώβριο του 1856 κατέλαβε το Arrow, ένα πλοίο που ισχυριζόταν ότι ήταν βρετανικό και αλυσόδεσε το πλήρωμά του. Τζον Μπάουρινγκ, κυβερνήτης του Βρετανικού Χονγκ Κονγκ, κάλεσε τον στόλο του Ναύαρχου Σέιμουρ, που στις 23 Οκτωβρίου βομβάρδισε και κατέλαβε τα οχυρά του ποταμού Περλ στην προσέγγιση του Κάντον. Επιπρόσθετα, προχώρησε στον βομβαρδισμό του ίδιου του Κάντον, αλλά δεν είχε επαρκείς δυνάμεις για να κρατήσει την πόλη. Στις 15 Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια μιας ταραχής στο Κάντον, πυρπολήθηκαν ευρωπαϊκά εμπορικά ακίνητα και ο Bowring ζήτησε στρατιωτική επέμβαση. Η δολοφονία ενός Γάλλου ιεραπόστολου ενέπνευσε υποστήριξη από τη Γαλλία.
Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ζήτησαν τώρα μεγαλύτερες παραχωρήσεις από την Κίνα, συμπεριλαμβανομένης της νομιμοποίησης του εμπορίου οπίου, της επέκτασης της μεταφοράς φθηνών εργατών (coolies) και την απαλλαγή των ξένων εισαγωγών από εσωτερικούς δασμούς. Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τη Συνθήκη του Tientsin (26 Ιουνίου 1858), η οποία ανάγκασε τους Κινέζους να πληρώσουν αποζημιώσεις για τα έξοδα του πρόσφατου πολέμου, να ανοίξουν δέκα ακόμα λιμάνια προς το ευρωπαϊκό εμπόριο, να νομιμοποιήσουν το εμπόριο οπίου και να παραχωρήσουν σε ξένους εμπόρους και ιεραποστόλους δικαιώματα να ταξιδεύουν εντός της Κίνας. Μετά από μια δεύτερη φάση μαχών που περιελάμβανε τη λεηλασία του Yuanming Yuan και την κατοχή του συγκροτήματος της Απαγορευμένης Πόλης στο Πεκίνο, η Συνθήκη επιβεβαιώθηκε από τη Σύμβαση του Πεκίνου το 1860.
