ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΡΟΖΗΣ*
Η πολιτική σκηνή της χώρας διανύει τον «αστερισμό» Κασσελάκη! Αυτό θα μπορούσε να είναι εν είδει «πιασάρικου» δημοσιογραφικού τίτλου, το ρεζουμέ των εξελίξεων που προκύπτουν από το εσωκομματικό πεδίο του ΣΥΡΙΖΑ, με επίκεντρο των εξελίξεων και του ενδιαφέροντος τις εκλογές για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Και ο όρος «αστερισμός» δεν επελέγη τυχαία αφού ο ουράνιος θόλος περιέχει αστέρια, γαλαξίες αλλά και κομήτες όπως και αστεροειδείς, αλλά και τεράστιες ποσότητες σκοτεινής ενέργειας που βρίσκονται συμπυκνωμένες σε τεράστιες ποσότητες στις «μαύρες τρύπες» ασκώντας τρομερή έλξη σε όποιο ουράνιο σώμα περάσει από κοντινή απόσταση…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις διπλές εκλογές του περασμένου Μαΐου και Ιουνίου σηματοδότησε την αντίστροφη μέτρηση για την εκ των πραγμάτων και εξ ανάγκης παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του κόμματος… Το έλλειμμα αξιοπιστίας, η περιδίνηση σε έναν ατέρμονο και ατελέσφορο καταγγελτικό λόγο και η παρωχημένη, αριστερίστικη ιδεοληψία του ίδιου οδήγησαν με μαθηματική συνέπεια στην κατακρήμνιση της εκλογικής απήχησης του κόμματος στο εκλογικό σώμα και την κοινή γνώμη… Η κοινή λογική είχε πάρει «διαζύγιο» από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και η απόσταση ανάμεσα σε εμάς τους πολίτες και εκείνον ως υποψήφιο πρωθυπουργό ολοένα και μεγάλωνε εν αγνοία του, ή όχι και τόσο… Όταν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για εκείνη, που λέιει και ένα παλαιό κομμουνιστικό ρητό…
Την επαύριο της δεύτερης συντριπτικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ και της οπισθοχώρησής του στο ποσοστό της τάξης του 17,85%, του μισού από το ποσοστό με το οποίο κέρδισε τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015, ο Τσίπρας συνειδητοποίησε πως η πολιτική του καριέρα, όπως την είχε σχεδιάσει από το 2007 έφτασε στο οριστικό και αμετάκλητο τέλος της… Οι πολιτικοί του επίγονοι και επίδοξοι δελφίνοι εμφανίστηκαν, χωρίς να χάσουν λεπτό, ως έτοιμοι από καιρό στον «αφρό» της «κούρσας» διαδοχής του…. Πρώτη και καλύτερη η Εφη Αχτσιόγλου, μία φέρελπις αριστερή πολιτικός και «πουλέν» του πρώην αρχηγού, στην οποία είχαν ανατεθεί καίρια κυβερνητικά πόστα επί πρωθυπουργίας Τσίπρα. Προέβαλλε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί στον δρόμο προς τις εσωκομματικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, επειδή είναι νέα, μορφωμένη, έχει φωτογένεια και είναι γυναίκα…
Ακολούθησε η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του πρώην υπουργού Οικονομικών και επικεφαλής της εσωκομματικής τάσης «Ομπρέλα» του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστερής τάσης του κόμματος, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Εκπροσωπεί την γνήσια αριστερή ιδεολογική συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ, την επίκληση στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της κυβερνώσας Αριστεράς, για μια Ελλάδα και μία Ευρώπη με «προοδευτικό πρόσημο», όπως ακούγεται η χαρακτηριστική φράση από τα χείλη των ντούρων αριστερών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συχνά-πυκνά,
Η υποψηφιότητα του επίσης πρώην υπουργού Νίκου Παππά ήταν εξίσου αναμενόμενη. Καταδικασμένος από το Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών, πρόσωπο πολιτικά φθαρμένο και αμφιλεγόμενο, δεν είχε πιθανότητας επικράτησης, αλλά «κατέβηκε» στην «κούρσα» την διαδοχής από προσωπικό καπρότσιο…
Η υποψηφιότητα του παλαίμαχου πολιτικού και πρώην υπουργού και κυβερνητικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, Στέφανου Τζουμάκα, με ρητορική και φρασεολογία της δεκαετίας 1970 υπήρξε εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει λόγω της ίδιας της της προέλευσης…
Ο Αλέξης Τσίπρας, εν τω μεταξύ, είχε επιλέξει να περάσει ένα μεγάλο μέρος των καλοκαιρινών του διακοπών στις ΗΠΑ. Πολλοί διερωτήθηκαν το γιατί, αλλά η απάντηση ήρθε στο τέλος Αυγούστου… Τότε ένας νεαρός επιχειρηματίας και επενδυτής, που είχε μεταναστεύσει από χρόνια στην Αμερική, ανακοίνωσε, αιφνίδια την δική του υποψηφιότητα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ… Το όνομά του: Στέφανος Κασσελάκης. Ήταν υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος, στις θέσεις των εκπροσώπων του αοόδημου ελληνισμού τον περασμένο Μάιο. Σπόύδασε οικοινομικά, δούλεψε για 4 χρόνια στην Goldman Sachs, άνοιξε δική του εταιρία, με αντικείμενο σχετικό με τη ναυτικία-επιχρίσματα καραβιών- και στηρίχθηκε οικονομικά για να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στις ΗΠΑ από πολύ γνωστή εφοπλιστική οικογένεια στην Ελλάδα…
Η καμπάνια του στηρίχθηκε στο ότι, δεν είναι παλιός, ξεπερασμένος, μονολιθικός αριστερός, γνωρίζει ξένες γλώσσες, δουλεύει από νεαρή ηλικία, έχει πολύ καλές σπουδές, και όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, είναι αυτοδημιούργητος οικονομικά, δεν προέρχεται από πολιτικά «τζάκια» όπως του αρέσει να επαναλαμβάνει. Δεν έκρυψε πως είναι ομοφυλόφιλος, πως του αρέσει η οικονομία της αγοράς, είναι υπέρμαχος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και πρεσβεύει τις αρχές και τις πρακτικές της κεντροαριστεράς, του «τρίτου δρόμου» του Τόνι Μπλέρ και του Κώστα Σημίτη, αλλά και του Γκέρχαρντ Σρέντερ, πάντα με κοινωνική ευαισθησία και ευαισθητοποίηση για τους αδύναμους και τους ευάλωτους…
Παράλληλα, προώθησε εαυτόν ως το αντίπαλο δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη, του εν δυνάμει πολιτικού που εκπροσωπεί το νέο πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, που είναι φορέας αντιλήψεων και πρακτικών του κόμματος των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, και έχει όλα τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις αν αναστήσει την παρακμάζουσα και φθίνουσα κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Το μεταμοντέρνο πρόσωπο της μεταπολιτικής, όπως ισχυρίζονται οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι…
Το αποτέλεσμα γνωστό… Συγκέντρωσε το 45% των ψήφων στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών και προβάλλει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την προεδρία του κόμματος… Το μέλλον θα δείξει τι από όλα όσα πρεσβεύει ισχύει και θα αποδειχθεί αληθινό…
*Ο Νίκος Γκαρόζης είναι δημοσιογράφος, τακτικό μέλος της ΕΣΠΗΤ
