Γιώργης Έξαρχος : … «Γιατ’ έχω κι άλλη γλώσσα;»  

Πατρίδα είν’ η γλώσσα μου των παιδικών μου χρόνων / πάππου προς πάππου και γενιές από πολλών αιώνων / μάνα, πατέρας και παππούς, γιαγιά και οι συγγενείς μου

by ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ

… «Γιατ’ έχω κι άλλη γλώσσα;»  

Πατρίδα είν’ η γλώσσα μου των παιδικών μου χρόνων
πάππου προς πάππου και γενιές από πολλών αιώνων
μάνα, πατέρας και παππούς, γιαγιά και οι συγγενείς μου
σ’ αυτήν κλαίγαν, τραγούδαγαν – κι είν γλώσσα της ψυχής μου`
και στην μικρή Κοινότητα – κοινότητα ανθρώπων
όλα μας τα αισθήματα κατά αρχαίον τρόπον
σε μέρες που ’ταν γιορτινές και σε στιγμές με πόνο
έκδηλα φαβερώναμε` σ’ ανύποπτο δε χρόνο
πάντα αναρωτιόμουνα: «Γιατ’ έχω κι άλλη γλώσσα
που μέσα μου γεννοβολά, βγάζει πουλιά σαν κλώσσα
ιδέες φιλοσοφικές, τέχνες και επιστήμες
και θέατρο, και ποίηση, στιχάκια που ’χουν ρίμες;»…

*

Μελέτησα το ζήτημα για να ’βρω την αλήθεια
τι «βγαίνει επιστημονικά» κι όχι απ’ τα παραμύθια
που ως τώρα καλλιέργησαν της προπαγάνδας τέκνα`
της γνώσης το ηφαίστειο «έσκασε» σαν την Αίτνα
και ανακάλυψα «πηγές» πολλές εκατοντάδες`
βρήκα πως σε παλιούς καιρούς οι τότε αφεντάδες
γνωστότατοι ως Πελασγοί, είχαν αυτοί κοιτίδα
της Θεσσαλίας τα βουνά στης Πίνδου την «κασίδα»`
κι είναι αυτοί που γέννησαν Έλληνες και Λατίνους
-πας επιστήμων θα το πει, αν δεν είναι κρυψίνους-`
Θόδωρος Μόμσεν –Γερμανός– το ’χει τεκμηριώσει
και στην Ελλάδα ψάχνονται, γιατί τους λείπει η γνώση!…

*

Έτσ’ εξηγείται το γιατί «δικές» μου έχω δυο γλώσσες`
η μία είναι μητρική, η άλλη από τις …«τρώσες»`
βλέπω όμως να χάνεται η γλώσσα η μητρική μου
η γλώσσα η βαθύτερη, «πατρίδα και ψυχή μου»`
κι ούτε που νοιάζεταια κανείς, γλώσσα τόσο ωραία
να χάνεται στο «σήμερα» κι ας είναι τόσο αρχαία`
κάνω γι’ αυτήν ό,τι μπορώ να μακροημερεύσει
να ΜΗΝ πεθάνει σήμερα, να ζήσει και ν’ αντέξει
να την χαρούνε άνθρωποι, να τηνε λένε χείλη
να την λαξεύουν γλώσσα, νους, της ποίησης η σμίλη!…

*

Θαρρώ πως οι νεότερες γενιές θα καταλάβουν
πως είναι γλώσσα «θεϊκή», σ’ αυτήν να μεταλάβουν`
και θα την μάθουν άφοβα κι αυτοί να την μιλούνε
κι όλοι οι χτύποι της καρδιάς σ’ αυτήν να εκφραστούνε!…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Η περίφημη πελασγική Στήλη βρέθηκε γύρω στα 1885 στην πλαγιά του λόφου Σώκαστρο, βόρεια των Καμινίων, στη θέση Άγιος Αλέξανδρος, περίπου 50 μέτρα ανατολικότερα από το σημερινό εξωκλήσι. Στο χώρο που βρέθηκε η επιγραφή, σύμφωνα με τον Αργ. Μοσχίδη, υπήρχαν χαλάσματα παλιάς εκκλησίας (σταυροί, μάρμαρα κ.ά.). Στα μέσα της δεκαετίας του 1880, ο ιδιοκτήτης του χωραφιού αποφάσισε να το καθαρίσει από τις πέτρες και εντόπισε την Στήλη. Ίσως ήταν ο πατέρας του Αργ. Μοσχίδη, ο Μόσχος Κωνστάντιος που είχε ιδιοκτησίες στην περιοχή, αφού ο Α. Μοσχίδης, του οποίου το αρχικό επώνυμο ήταν Κωνστάντιος, ήταν παρών στην ανακάλυψη, όπως αναφέρει:

«Επί του λόφου του Εσωκάστρου, όπου ημείς έφηβοι έτι όντες ανειλκύσαμεν δια των ιδίων ημών χειρών εκ του εδάφους το πολυθρύλητον τούτο μνημείον …»

Η Στήλη αυτή, η οποία παλιότερα αναφέρεται ως «Καμινία Λίθος», είναι μια ορθογώνια πλάκα από πωρόλιθο με διαστάσεις 95×40 εκ. και πάχος 14 εκ. Πάνω της απεικονίζεται ένας πολεμιστής, με δόρυ και ασπίδα και φέρει χαραγμένες δύο επιγραφές. Προφανώς πρόκειται για επιτύμβια στήλη.

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com