Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην απομόνωση και το άγχος;
Η ανάγκη για προσεταιρισμό, δηλαδή να είμαστε με άλλους, είναι ισχυρή και διαδεδομένη και διέπει τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνουμε θετικές και διαρκείς διαπροσωπικές σχέσεις. Η παρόρμηση των ανθρώπων να συνδέονται και να έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους.
Το να είναι κανείς μόνος του μπορεί να οδηγήσει στην επιθυμία να είναι με άλλους, ακόμα και με αγνώστους για μια μικρή χρονική περίοδο. Ο Schachter στο κλασικό του έργο «Η ψυχολογία του προσεταιρισμού» περιγράφει τη σχέση απομόνωσης και άγχους. Υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη συντροφιά μειώνει το άγχος, παρατηρώντας ότι μπορεί να εμπλέκονται δύο παράγοντες, ο κοινωνικός αντιπερισπασμός και η κοινωνική σύγκριση. Η κοινωνική σύγκριση των συμπεριφορών και των απόψεών μας με εκείνες των άλλων με σκοπό τη διαπίστωση του ορθού ή κοινωνικά αποδεκτού τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς.
Η ανάγκη για προσεταιρισμό μπορεί να επηρεαστεί από προσωρινές καταστάσεις, όπως ο φόβος. Δεν θέλουμε να είμαστε μαζί με οποιοδήποτε άτομο, αλλά με κάποιο συγκεκριμένο. Ο αρχικός ισχυρισμός του Schachter στη συνέχεια διαμορφώθηκε ως εξής: «Η δυστυχία αποζητά τη συντροφιά εκείνων που βρίσκονται στην ίδια δυστυχή κατάσταση». Η μείωση του άγχους αποτελεί μόνο μια από τις συνθήκες που ενεργοποιούν τη διαδικασία της κοινωνικής σύγκρισης. Σε ευρύτερο πλαίσιο, προβαίνουμε σε τέτοιες συγκρίσεις οπότε δίνουμε σημασία στις απόψεις μιας ειδικής ομάδας, των φίλων μας.
- Πηγή: Hogg & Vaughan. (2010). Κοινωνική Ψυχολογία. Εκδόσεις Gutenberg.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Posted by Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc
