Η ΔΙΑΡΚΗΣ… μη συγγνώμη του Αλ. Τσίπρα για τα πάντα προσδίδει υπεραξία στην πρόσφατη συγγνώμη του Κ. Μητσοτάκη. Και υπογραμμίζει τη μεγάλη διαφορά ήθους, πολιτικού πολιτισμού και αισθητικής που υπάρχει στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι δύο άνδρες.
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ δεν ζήτησε συγγνώμη όταν έκανε την παγκοσμίως διάσημη κωλοτούμπα του 2015, εμπαίζοντας κατά πρόσωπο το 61% των Ελλήνων, το οποίο πίστεψε και ψήφισε το «περήφανο ΟΧΙ». Δεν ζήτησε συγγνώμη -ανέλαβε μόνο την πολιτική ευθύνη- μετά την τραγωδία στο Μάτι. Και όχι μόνο δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη, αλλά προχθές στη Βουλή απαίτησε κι από πάνω να… του ζητήσουν συγγνώμη, γιατί τα 103 θύματα της τραγωδίας έγιναν… «σκαλοπάτια» για να ανέβει ο Κ. Μητσοτάκης στην εξουσία. Προχθές πάλι, αρνήθηκε πεισματικά να ζητήσει συγγνώμη και μετά την παταγώδη επιβεβαίωση της σκευωρίας της Novartis, με την αρχειοθέτηση των φακέλων για τον Αδ. Γεωργιάδη και τον Δ. Αβραμόπουλο. Τα 9 από τα 10 πολιτικά πρόσωπα που κρεμάστηκαν στα μανταλάκια έχουν ήδη αθωωθεί. Εκκρεμεί μόνο η υπόθεση του Αν. Λοβέρδου, ο οποίος επέλεξε να πάει με δική του πρωτοβουλία στη Δικαιοσύνη. Κι όμως, ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητούν συγγνώμη. Αντιθέτως, «ζητούν και ρέστα», διαστρέφοντας τα όσα είπε ο πρωθυπουργός. Αρνούμενοι να σεβαστούν και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης κι αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμα και ο Αρειος Πάγος εκτελεί πολιτικές εντολές…
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για δομική συμπεριφορά και νοοτροπία. Η άρνηση της συγγνώμης δεν προδίδει μόνο έλλειψη γενναιότητας και ενσυναίσθησης. Προδίδει τοξικότητα και πολιτική εμπάθεια. Είναι προϊόν της λογικής «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς». Και της αγοραίας συμπεριφοράς, «την Τρίτη να έρθεις με τσίγκινο σωβρακάκι». Και εξηγεί γιατί ένα ολόκληρο κόμμα μπορεί να παίρνει «αγκαλιά» και να αναδεικνύει σε «πολιτικό παράγοντα» έναν υπόδικο και μια trash τηλεπερσόνα. (Οσοι υπουργοί μιλούσαν μαζί του, ας πρόσεχαν).
ΑΥΤΗ η αντίστιξη συμπεριφορών προσδίδει υπεραξία στη συγγνώμη του Κ. Μητσοτάκη, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι σύντομα η ελληνική κοινωνία θα διαπιστώσει εμπράκτως ποια συμπεράσματα και ποιες διδαχές πήρε η κυβέρνηση από την πολύ άσχημη διαχείριση της «Ελπίδας».
ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, και μια άλλη διάσταση. Ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε συγγνώμη για κάτι που μπορεί να αλλάξει. Η ταλαιπωρία και τα βάσανα των εγκλωβισμένων ή όσων έμειναν ώρες ή μέρες χωρίς ρεύμα παραμένουν. Αλλά ευτυχώς δεν προκλήθηκαν μη αναστρέψιμες ζημιές και κυρίως δεν χάθηκαν ζωές. Ο Αλ. Τσίπρας αρνείται πεισματικά να ζητήσει συγγνώμη για τετελεσμένα. Η αξιοπρέπεια των πολιτών που μετετράπη σε «νταούλια» και κωλοτούμπα δεν επιστρέφεται. Οπως δεν επιστρέφεται και η καταρρακωμένη προσωπική και οικογενειακή αξιοπρέπεια των 10 ανθρώπων που επί σειρά ετών έπρεπε να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, ούτε εγκληματίες. Πολύ περισσότερο, δεν επιστρέφουν οι 103 ψυχές που κάηκαν στο Μάτι.
ΕΙΝΑΙ πιο εύκολο να ζητήσει κανείς συγγνώμη για κάτι που έχει τελεσιδικήσει ιστορικά και έχει κριθεί πολιτικά σε εκλογές, παρά για κάτι που συμβαίνει τώρα, αλλά αφορά και το αύριο. Πρέπει κάποιος να είναι πολιτικά πολύ δειλός ή ενοχικός για να μην μπορεί να ζητήσει συγγνώμη για «κάτι» που έγινε πριν από χρόνια και έχει κριθεί. Εχει καταγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο και δεν κρύβεται πίσω από πείσματα και δήθεν αγέρωχες συμπεριφορές.
ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΤΗΚΕ Η ΜΟΜΦΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης καταψηφίστηκε, συσπειρώνοντας την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. που γκρίνιαζε και ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη της Βουλής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ταυτοχρόνως, όμως, υπερψηφίστηκε μια άλλη πρόταση μομφής, η οποία «έτρεχε» διαρκώς και παράλληλα με την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ: Υπερψηφίστηκε από τουλάχιστον 194 βουλευτές (Ν.Δ.-ΚΙΝ.ΑΛ.-ΚΚΕ) η μομφή κατά του αιτήματος του ΣΥΡΙΖΑ για προκήρυξη εκλογών. Το αίτημα αυτό, όσο κι αν μοιάζει -όπως είπε η Ντ. Μπακογιάννη- με «ξύσιμο στην γκλίτσα του τσοπάνη» ή με πολιτικό ξόρκι, ήταν η μόνιμη επωδός όλων των παρεμβάσεων του Αλ. Τσίπρα και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό αίτημα του Αλ. Τσίπρα βρήκε ευήκοα ώτα μόνο στον Κ. Βελόπουλο και ίσως στον Γ. Βαρουφάκη. Πέραν τούτων, ουδέν. Ισοδυναμεί με υπερψήφιση πολιτικής μομφής η ακύρωση του βασικού αιτήματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για παραίτηση της κυβέρνησης και προκήρυξη εκλογών. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε παταγωδώς στην προσπάθειά του να εμφανιστεί ότι ηγείται ενός αντικυβερνητικού μετώπου, το οποίο θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε κάποιου είδους «προοδευτική διακυβέρνηση». Ο Αλ. Τσίπρας στο βασικό και τελικό αφήγημά του έμεινε μόνο με τον Κ. Βελόπουλο κι έναν αμφίθυμο Γ. Βαρουφάκη…
Ελιωσαν τα χιόνια, ανοίγει η «Ομπρέλα» -1
Τρεις μέρες κράτησε η ομοψυχία του ΣΥΡΙΖΑ. Από χθες άρχισαν ξανά τα εσωκομματικά όργανα. Η «Ομπρέλα» βρίσκεται σε συνεχείς εσωτερικές διαβουλεύσεις και τις επόμενες μέρες αναμένεται να γίνει και τηλεδιάσκεψη των μελών της, προκειμένου να παρθούν αποφάσεις για το πώς θα αντιμετωπίσουν το «σχέδιο Τσίπρα» για εκλογή από τη βάση. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επικρατούσες απόψεις είναι δύο, αλλά η επιδίωξη είναι μία: Πώς θα είναι πιο ισχυρή η αντίδραση στην προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα «να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του κόμματος». Η πρώτη πρόταση, η οποία φαίνεται και η επικρατέστερη, είναι να υπάρξει μια ισχυρή καταγραφή στο Συνέδριο του κόμματος με «λευκή» ψήφο. Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτής της πρότασης, η εσωκομματική αντιπολίτευση, έχοντας -όπως εκτιμούν- το 40-45% των Συνέδρων, μπορεί να αποδυναμώσει πολύ τη διαφαινόμενη υπερψήφιση της πρότασης του Αλ. Τσίπρα. Αν ισχύει αυτή η εκτίμηση, ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα σχεδόν κομμένο στη μέση κόμμα…
Ελιωσαν τα χιόνια, ανοίγει η «Ομπρέλα» -2
…Η δεύτερη πρόταση είναι να υπάρξει αντίπαλη υποψηφιότητα στη δεδομένη υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα. Το όνομα του Αν. Ξανθού είναι αυτό που ακούγεται περισσότερο μεταξύ των υποστηρικτών αυτής της πρότασης. Αν επικρατήσει αυτή η άποψη, δεν αποκλείεται να πέσουν στο τραπέζι κι άλλα ονόματα. Το μόνο βέβαιο που υπάρχει είναι ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση είναι αποφασισμένη να κάνει όσο πιο αισθητή γίνεται την παρουσία της. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες, με το που τέλειωσε δηλαδή η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή, η «Ομπρέλα» φρόντισε να διαφοροποιηθεί ηχηρά από την «προεδρική πλειοψηφία». Ολα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της (Ε. Τσακαλώτος, Ν. Φίλης, Ν. Βούτσης, Π. Σκουρλέτης κ.ά.) δεν υπέγραψαν την πρόταση για τη δημοσιοποίηση της πράξης αρχειοθέτησης για τους Αδ. Γεωργιάδη και Δ. Αβραμόπουλο. Το αίτημα κατάθεσης εγγράφων που κατατέθηκε στον υπ. Δικαιοσύνης διακινήθηκε με πρωτοβουλία του Π. Πολάκη και συγκέντρωσε τις υπογραφές των 49 από τους 85 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ…
ΤΟΝ ΕΒΓΑΛΕ ΕΞΩ Ο ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να είπε με αυταρέσκεια και περισσή προστατευτικότητα -όταν ο Π. Πολάκης τραμπούκιζε λεκτικά την ώρα που ο Κ. Μητσοτάκης έλεγε «δεν ξεχνάμε ποιοι υποτιμούσαν τους επιστήμονες προτείνοντας κτηνιατρικά φάρμακα για θεραπείες»- «εγώ με τον Πολάκη κι εσείς με τον Φουρθιώτη», αλλά η άξεστη συμπεριφορά του «αψύ» προκάλεσε αντιδράσεις και δυσαρέσκεια, ακόμα και σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε προηγηθεί και το καφενειακού επιπέδου επεισόδιο που προκάλεσε ο Π. Πολάκης με τον Αδ. Γεωργιάδη στο καφενείο της Βουλής, δεν ήθελαν και πολύ οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσουν την απαρέσκειά τους στη συμπεριφορά του «μάγκα του κόμματος». Πριν γίνει όμως σούσουρο, παρενέβη έγκαιρα ο Δ. Τζανακόπουλος. Κι έτσι, ελάχιστα λεπτά μετά τις φωνές και την έξαλλη φρασεολογία του Π. Πολάκη, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ έπιασε από τον ώμο τον «αψύ» και τον οδήγησε με τρόπο, από την πλαϊνή έξοδο, έξω από την αίθουσα της Ολομέλειας…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
