Ο Λουί Αραγκόν (Louis Aragon, Παρίσι, 3 Οκτωβρίου 1897 – Παρίσι, 24 Δεκεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού. Διετέλεσε εκδότης και τακτικός συνεργάτης των υπερρεαλιστικών περιοδικών Litterature και La Revolution Surrealiste. Το 1981 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Μιτεράν το βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Πέθανε το 1982 στην οδό Varenne στο Παρίσι.
Έργα
Εκδόσεις έργων του Αραγκόν στα ελληνικά
Μυθιστορήματα
- Anicet ou le Panorama (Ανισέ ή το πανόραμα), 1921
1924 Libertinage et Une vague de reve
- Les Aventures de Télémaque (Οι Περιπέτειες του Τηλέμαχου), 1922
- Le Paysan de Paris (Ο Παριζιάνος χωρικός), 1926
1927 Le Traité du Style
- Les Cloches de Bâle (Οι καμπάνες της Βασιλείας), 1934 ― ελλην.μετάφρ.Γ.Παπακυριάκης, “ΟΔΥΣΣΕΑΣ“
- Les Beaux Quartiers βραβείο Renaudot (Οι καλές συνοικίες), 1936 ― ελλην.μετάφρ. Μαν.Κορνήλιος, “ΟΔΥΣΣΕΑΣ“
- Les Communistes (Οι Κομμουνιστές) (6 τόμοι), 1949-1951 & 1966-1967
- Blanche ou l’oubli (Μπλάνς ή η Λησμονιά), 1967
Ποίηση
- Les Yeux d’Elsa (Τα μάτια της Έλσας), 1942 ― ελλην.μετάφρ. Αλέξ. Μπάρας, “ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ“
Δοκίμια
- Περί του ύφους, 1928