Σε μια μακροσκελή απάντησή του στο «X», στα αγγλικά, ο Ράμα λέει ότι ο λόγος ήταν επειδή δεν ήθελε να ενοχλήσει τον οικοδεσπότη, εν προκειμένω τον Μητσοτάκη, και τους υπόλοιπους καλεσμένους .
Ομοίως, ο Ράμα λέει ότι θα ήθελε πολύ να μην είχε δει το δείπνο, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο χρησιμοποιήθηκε για να στείλει ένα αντιφατικό μήνυμα στην Αλβανία και ελπίζει ότι αυτό το γεγονός δεν θα μπερδέψει τους καλεσμένους.
Επιπλέον, ο επικεφαλής της κυβέρνησης προσθέτει ότι ο ομόλογός του θα προσκληθεί τον ερχόμενο Οκτώβριο στα Τίρανα, για να συμμετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής της Διαδικασίας του Βερολίνου.
Αναφερόμενος για την αποφυγή πρόσκλησης στον ίδιο (καθώς ο Μητσοτάκης κάλεσε τον Πρόεδρο Μπαϊράμ Μπεγκάι), ο Ράμα λέει ότι δεν θα κάνει το ίδιο, καλώντας τον Έλληνα Πρόεδρο αντί του Μητσοτάκη.
Τι έγραψε ο Ράμα:
Εδώ είναι η απάντησή μου σε όλους εκείνους, στην Ελλάδα, στην Αλβανία ή αλλού, που σχολίασαν με διαφορετικούς τρόπους ή μπερδεύτηκαν από την απουσία μου στην Αθήνα, αλλά και στους δημοσιογράφους που ζήτησαν τη γνώμη μου και δεν πήραν απάντηση πριν την εκδήλωση.
Ο λόγος είναι απλός:
Δεν ήθελα να ενοχλήσω τον οικοδεσπότη και τους καλεσμένους του εντείνοντας τον θόρυβο πριν τελειώσουν τη δουλειά τους οι καλοί μου φίλοι που ήταν συγκεντρωμένοι στην Αθήνα.
Είμαι χαρούμενος που ο Κυριάκος πήρε την πρωτοβουλία να κόψει ψωμί με πολύ σημαντικούς ηγέτες και να συζητήσει το ευρωπαϊκό μέλλον των Βαλκανίων με φόντο τη ρωσική επιθετικότητα.
Η περιοχή χρειάζεται η Ελλάδα να συμμετέχει περισσότερο στην κοινή μας πορεία. Πάντα έλεγα σε αυτόν ή σε άλλους Έλληνες φίλους, λέγοντας τόσο δημόσια σε αρκετές περιπτώσεις, ότι ειλικρινά πιστεύω ότι η χώρα τους έχει έναν φυσικό ρόλο να παίξει στα Βαλκάνια, δεδομένου του προφίλ και της εμπειρίας της στην ΕΕ.
Ελπίζω πραγματικά ότι η συνάντηση ήταν παραγωγική και φυσικά, θα προτιμούσα να μην είχα δει το δείπνο να χρησιμοποιείται για να στείλει στην Αλβανία ένα αντιφατικό μήνυμα ενάντια στον πολύ πιο φιλόδοξο στόχο της πρωτοβουλίας και ελπίζω αυτό το γεγονός να μην μπερδέψει τους καλεσμένους.
Σε ό,τι με αφορά, η συζήτηση, η επικοινωνία, η συζήτηση με φίλους, συμμάχους, εταίρους και γείτονες είναι, πάνω απ’ όλα, η ουσία της διεθνούς πολιτικής και το να προσπαθείς, πάντα να προσπαθείς, να μπεις στη θέση του άλλου είναι απαραίτητο. Ακόμη περισσότερο όταν τα πράγματα δείχνουν να πάνε στραβά.
Τον προσεχή Οκτώβριο, η Αλβανία θα προεδρεύσει της φετινής Συνόδου Κορυφής της Διαδικασίας του Βερολίνου στα Τίρανα. Φυσικά, προσκλήθηκε να παρευρεθεί ο αγαπητός μου φίλος και πολύ σεβαστός συνάδελφος στην Αθήνα, και δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ να ανταποκριθώ σιωπηλά προσκαλώντας αντ’ αυτού την Ελληνιδα Πρόεδρο, για την οποίο τρέφω τον μεγαλύτερο σεβασμό.
Καταλαβαίνω την πίεση από τρίτους, πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για να φτιάξουν ένα βουνό από έναν λόφο με τυφλοπόντικες. Αλλά όλοι έχουμε πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις μπροστά μας, υπάρχουν πραγματικά βουνά για να ανέβουμε.
Αυτό που πρέπει να μας ενώνει σε τόσο ταραγμένους καιρούς για χάρη του λαού μας, των χωρών μας, της περιοχής μας, της Ευρώπης μας είναι μεγαλύτερο από αυτό που μας χωρίζει. Σε παγκόσμιο επίπεδο διακυβεύονται πάρα πολλά, για να γίνουμε όμηροι της εσωτερικής φυλετικής πολιτικής.
—
