- Του Νίκου Τσούλια
Αν μένετε στην Αθήνα ή αν την επισκέπτεστε, υπάρχει μια ιδέα – πρόταση για τον ωραιότερο περίπατο. Στη διαδρομή του θα απολαύσετε την απόλυτη ομορφιά της πρωτεύουσάς μας.
Θα περιδιαβείτε στολίδια της αρχαιότητας, των νεότερων χρόνων και της σύγχρονης εποχής σε ένα μίγμα – που ενώνει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Εδώ είναι και η μεγάλη τουριστική κίνηση, που δεν σταματάει πλέον ούτε τον χειμώνα, παρά μόνο σε ένα μικρό διάστημά του.
Ξεκινάμε από το κέντρο της Αθήνας, το Σύνταγμα, τη Βουλή. Εδώ είναι η πέτρινη στήλη, από την οποία αρχίζουν οι χιλιομετρικές αποστάσεις. Κατηφορίζετε είτε την Ερμού είτε την Μητροπόλεως (εναλλακτική επιλογή είναι η Φιλελλήνων και μετά η Κυδαθηναίων) και φτάνετε στην Μητρόπολη και στην πλατεία της γεμάτη με θαλερά πλατάνια που ποτίζονται από τα υπόγεια νερά του Ηριδανού.
Πήρε το όνομά του από τον Ηριδανό, γιο του Ωκεανού, ενώ η λέξη σχηματίζεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ηρ- και την επίσης ινδοευρωπαϊκή λέξη «ντανού» που σημαίνει νερό. Ο υπόγειος ποταμός ξεκινά από τον Λυκαβηττό, μετά Σύνταγμα, Μητρόπολη, Κεραμεικό, συναντά τον Ιλισό (στην Πειραιώς) και μετά μαζί τον Κηφισό για να …αλμυρώσουν τα νερά τους στον Σαρωνικό.
Λοξοδρομείτε προς την Πλάκα και χάνεστε στα δρομάκια της, που κρύβουν το παρελθόν της πρωτεύουσας. Είναι τόσο περιποιημένη η περιοχή, που κάνει τη θέαση απόλαυση. Εδώ οι παραδοσιακές ταβέρνες και τα ωραία καφέ στα σκαλάκια με όμορφη αισθητική, όπως το «Melina café» κλπ.
Φτάνετε στο Μοναστηράκι και είτε ακολουθείτε την πιο σύντομη πορεία κατά μήκος του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου είτε πηγαίνετε προς του Ψυρρή – στην πρώτη περίπτωση είστε σε συνεχή επαφή με την Ακρόπολη και στη δεύτερη απολαμβάνετε τα νεότερα στέκια της πόλης. Φυσικά, μπορείτε να περπατήσετε και στα δύο μέρη με μια σχετική παράκαμψη.
Φτάνετε στο Θησείο και είτε πάτε μέχρι τον Κεραμεικό είτε γυρίζετε προς την Ακρόπολη. Εδώ ο δρόμος είναι γεμάτος με πάγκους δώρων και παλιών αντικειμένων. Ανηφορίζοντας προς τα επάνω, στην Αποστόλου Παύλου, απολαμβάνετε τον Ιερό βράχο.
Εδώ υπάρχουν πολύ όμορφα καφέ, όπως το «Sycophant café», με μοναδική θέα το σύμβολο του Παγκόσμιου Πολιτισμού. Ακόμα θα συναντήσετε το πιο όμορφο θερινό σινεμά του κόσμου, το Θησείο. Και αν είναι ανοιχτό, επανέρχεστε το βράδυ. Ποτέ δεν χάνουμε μια κλασική ταινία με φόντο τον Παρθενώνα και μπορεί και το φεγγάρι. Είναι η απόλυτη ομορφιά.
Φτάνουμε στο τρίλοφο, δυτικά της Ακρόπολης, στους λόφους της Πνύκας, των Μουσών (Φιλοπάππου) και των Νυμφών. Εδώ «οφείλετε» να επισκεφτείτε την Ακρόπολη – είτε με έναν ξεναγό είτε με ένα σχετικό βιβλίο είτε με τη βοήθεια του διαδικτύου. Στη συνέχεια πάτε στο όμορφο δάσος των τριών λόφων με την πλούσια χλωρίδα. Κυριαρχεί η αγριελιά και η ελιά – τι άλλο; Αθηνά γαρ -, το πεύκο, το κυπαρίσσι, η χαρουπιά, το σκίντο κλπ και πανέμορφα αγριολούλουδα. Το στέκι εδώ είναι πασίγνωστο, το «καφέ Διόνυσος» με την απόλυτα ξεχωριστή θέα στον Παρθενώνα.
Κατηφορίζετε τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και φυσικά πάτε σε ένα σύγχρονο στολίδι της Αθήνας, στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια φτάνετε στο άγαλμα της Μελίνας και στην πύλη του Αδριανού. Η συνέχεια ανήκει στο Ζάππειο.
Εδώ θα συναντήσετε την μοναδική στο είδος της αλέα με το πολύ εξωτικό δέντρο γιακαράντα ή τζακαράντα, το οποίο στη γλώσσα των Γκουαρανί, ιθαγενών της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Βολιβίας και της Παραγουάης από όπου κατάγεται, σημαίνει «αρωματικό». Και αν το πετύχετε στην ανθοφορία του, είστε μέσα σε ένα πανόραμα του μωβ χρώματος.
Στο Ζάππειο έχουμε το πιο φωτεινό μέρος της Αθήνας, ημέρα και νύχτα, κρυμμένο το βαρύ δομικό φορτίο της πόλης με λίγα οικιστικά μέρη να φαίνονται. Και από εδώ στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στο Βυζαντινό μουσείο με τον πανέμορφο κήπο του και το καφέ του και το εστιατόριό του και τέλος Εθνικός Κήπος και πάλι Σύνταγμα.
Σχεδόν σ’ όλη τη διαδρομή, θα έχετε θέα την Ακρόπολη, θα συναντάτε νεοκλασικά κτίρια, καφέ πολύ όμορφα, πολύ καλά εστιατόρια, παγκάκια για στοχασμούς και για ανάσες, τουρίστες από κάθε γωνιά της Γης. Η πολυπολιτισμικότητα είναι θείο δώρο!! Και κάτι ακόμα. Είστε πάντα κάτω από τον Αττικό ουρανό. Χάρισμά σας ο σχεδόν πάντα γλυκύτατος καιρός, το λαμπερό φως…
Ειδική πρόταση στην γενική μου πρόταση. Πάρτε μαζί σας κι ένα καλό – ει δυνατόν κλασικό – βιβλίο, π.χ. τον «Επιτάφιο» του Περικλή ή τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη. Σίγουρα κάπου θα σταματήσετε. Το διάβασμα θα κάνει ακόμα πιο όμορφη την όλη διαδρομή σας. Και φυσικά θα μείνει ως διάβασμα στον καλύτερο περίπατο της Αθήνας, γύρω από την Ακρόπολη, θαυμάζοντας πάντα τον Παρθενώνα – τι πιο όμορφο;
Υ.Γ.
Το μόνο που λείπει από την Αθήνα είναι η θάλασσα. Την έχει όμως η άλλη όμορφη πόλη μας, η Θεσσαλονίκη με την μοναδική παραλία της! Αλλά επ’ αυτού σε άλλο κείμενο.
