Σκίτσο του Ηλία Μακρή (Η Καθημερινή, 27/06/23)
Όταν, περπατώντας αμέριμνος σε ένα πεζοδρόμιο, πατάς ακαθαρσίες βρίζεις. Είναι φυσιολογικό και απολύτως αναμενόμενο. Αλλά ποιόν ή τι βρίζεις; Το ζώο που τις δημιούργησε; Την τύχη σου; Ή το «ζώο» που συνόδευε το ζώο ή το άφησε, όταν το βαρέθηκε, αδέσποτο; Προφανώς, εκτός εάν έχεις πρόβλημα κατανόησης της πραγματικότητας και της ουσίας των πραγμάτων, το τελευταίο. Γιατί, πάντα, η κοινή λογική απαιτεί να αναζητούμε τις αιτίες και τους υπαίτιους και σε αυτούς να καταλογίζουμε το δυσάρεστο ή ακόμα χειρότερα το όποιο καταστροφικό αποτέλεσμα.
Πολλοί παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια ”ακαθαρσία” στο ”πεζοδρόμιο της κανονικότητας”. Το απλό ερώτημα είναι αν αυτή η ”ακαθαρσία” έπεσε από τον ουρανό ή υπήρξε αποτέλεσμα κάποιων πολιτικών. Αν δηλαδή ”φταίει ο κακός μας ο καιρός” ή κάποιοι συγκεκριμένοι παράγοντες του δημόσιου βίου ευθύνονται για την εξέλιξη μιας ετερόκλητης ”μάζωξης” γκρουπούσκουλων με αριστερίστικο ιδεασμό σε κυβερνητικό κόμμα. Τα μεγάλα πολιτικά κόμματα, του ”πεζοδρομίου της κανονικότητας” και οι πολιτικοί που τα στελέχωναν είναι ”αθώοι του αίματος”; Οι άλλες ”εξουσίες” της υποτιθέμενης δημοκρατικής κανονικότητας που τύρβαζαν; Έκοβαν ”ρόδα μυρωμένα” στους ”καταπράσινους αγρούς” της μίζας και της διαφθοράς ή επικαλούνται την αθωότητα λόγω βλακείας;
Μέχρι το 2009 όλα τα κόμματα της περιφέρειας ήσαν στο περιθώριο της ”λειτουργικής κανονικότητας” του πολιτεύματος. Οι δύο βασικές πολιτικές δυνάμεις, με αυτοδύναμες κυβερνήσεις, καθόριζαν την πορεία του Έθνους και της Ελλάδας καθώς και την ποιότητα ζωής και το μέλλον των πολιτών. Μέχρι το 2009 τα δύο κόμματα της ”λειτουργικής κανονικότητας”, στηριζόμενα και από τους άλλους ”πυλώνες” του πολιτεύματος, απολάμβαναν την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος. Η συμμετοχή δεν έπεσε ποτέ κάτω από το 70,95% και κυβέρνηση δεν σχηματίστηκε με ποσοστό μικρότερο από το 41,49% (ΠΑΣΟΚ 1996) των ψηφισάντων. Ύστερα ήρθε η χρεωκοπία του 2010 και η ”κανονικότητα” αμφισβητήθηκε έντονα. Στις εκλογές του 2009 συμμετείχε το 70,95% των ψηφοφόρων. Τα δύο ”συστημικά” κόμματα συγκέντρωσαν το 77,39%, το δεξιό ΛΑΟΣ το 5,63%, το ΚΚΕ 7,54%, ο ΣΥΡΙΖΑ 4,60%, ενώ εκτός Βουλής έμεινε μόνο το 3,89%. Αν η χρεωκοπία είναι ένα βουνό ”ακαθαρσίες στο πεζοδρόμιο” της οικονομικής κανονικότητας ποιες είναι οι αιτίες και ποιοι οι βασικοί υπαίτιοι; Μήπως εμείς που… ”όλοι μαζί τα φάγαμε” ή κάποιοι άλλοι;
Αποτέλεσμα της χρεωκοπίας ήταν η αγανάκτηση που δημιούργησε η φτώχια και η απόγνωση σε μεγάλο μέρος των πολιτών. Όσο κι αν επικαλούνται, κάποιοι, ”ενορχηστρωτές” και δημεγέρτες, αιτία ήταν ο οδυνηρός αιφνιδιασμός και η πρόσκρουση στην αφόρητη πραγματικότητα. Από το ”λεφτά υπάρχουν” και τα ”χλοερά λιβάδια” της πολιτικής καιροσκοπίας και της διεφθαρμένης και αργυρώνητης διαπλοκής στην απόγνωση της φτώχιας, της ανεργίας, των πτωχεύσεων, των πλειστηριασμών. Η απόγνωση και η δικαιολογημένη οργή κλυδώνισε το ”σύστημα της κανονικότητας”. Δημιούργησε φυγόκεντρες τάσεις, από την συμμετοχή στην πολιτική γενικά με την αποχή, ή από την ”πολιτική ορθότητα” με την ενίσχυση ή την ανάδειξη των δυνάμεων του ”πολιτικού περιθωρίου”. Αν το 7% της Χ.Α. και το 36% του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσαν τις ”ακαθαρσίες” του ”πεζοδρομίου της πολιτικής κανονικότητας” κάποιοι ευθύνονται. Υπάρχουν αιτίες και υπαίτιοι. Αν δεν τις αναγνωρίσουμε, αν δεν τους κατονομάσουμε θα τα ζήσουμε πάλι.
Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα καταδικάζουν οριστικά και αμετάκλητα τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο της ”πολιτικής κανονικότητας”. Δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να αποτελέσει κύριο κυβερνητικό σχηματισμό. Επιστρέφει ανεπιστρεπτί στα ”πολιτικά κυβικά” του. Όμως η ”πολιτική ορθότητα” δεν αποκαταστάθηκε. Οι αντισυστημικές επιλογές του εκλογικού σώματος εξακολουθούν να είναι κυρίαρχες. Στην εκκωφαντική αποχή που τινάζει την δημοκρατική νομιμοποίηση στον αέρα δεν πρέπει να προστεθεί μόνο η αντισυστημική αλλά και η καταναγκασμένη, από τον ”φόβο του άλλου”, ψήφος. Ό,τι μένει δικαιολογεί απόλυτα εκείνους που παραφράζουν το παραμύθι. Τελικά ”η Δημοκρατία είναι γυμνή”.
