«Οι Ελληνοκύπριοι προσπαθούν να διασαλεύσουν την ηρεμία στο νησί»

Η πιο μεγάλη απογοήτευση όποτε προκύπτει (συχνά δηλαδή) μια διαφορά – διαφωνία της ελληνοκυπριακής πλευράς και του κατοχικού καθεστώτος, δεν είναι όσα λένε ο Τατάρ ή ο Ερτογρούλογλου ή ο Αρικλί ή όποιος άλλος εκπροσωπεί στην Κύπρο τα συμφέροντα της Τουρκίας πολύ περισσότερο από αυτά της Κύπρου και του λαού της.

by Times Newsroom
  • Άριστος Μιχαηλίδης

Είναι που υιοθετούν και αναπαράγουν τις ανοησίες τους και οι Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι. Όχι όλοι, φυσικά, αλλά σίγουρα όσοι έχουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση κλίματος. Όπως είναι, για παράδειγμα, η Χαλκίν Σεσί, η ιστορική τουρκοκυπριακή εφημερίδα, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1942 από τον πρώτο και μόνο αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Φαζίλ Κουτσιούκ.

«Νέα πρόκληση από την ελληνοκυπριακή πλευρά», ήταν ο τίτλος της στο ρεπορτάζ για όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη νεκρή ζώνη του Αγίου Δομετίου. Οι Ελληνοκύπριοι, έγραφε, συνεχίζουν τις γνωστές τους προκλήσεις και τόσο οι επίσημες αρχές όσο και τα ΜΜΕ προσπαθούν να διασαλεύσουν την ηρεμία στο νησί, ισχυριζόμενοι ότι η τουρκική πλευρά τοποθέτησε κάμερα σε ένα σπίτι στην νεκρή ζώνη. Η περιοχή ανήκει στην «τδβκ», γράφει η Χαλκίν Σεσί και βρίσκεται υπό την προστασία της διοίκησης των «δυνάμεων ασφαλείας» που είναι «η εγγύηση της ειρήνης στο νησί».

Ακολουθούν και οι δημοσιογράφοι τον Ερτογρούλογλου, αυτόν που τους επέβαλε ως «υπουργό εξωτερικών» η Άγκυρα (προκλήθηκε σάλος όταν τους είπε ο Τσαβούσογλου, είτε αυτός, είτε κομμένα τα λεφτά), ο οποίος έλεγε προχτές ότι είναι οι Ελληνοκύπριοι που ενεργούν για να διαταράξουν το καθεστώς της νεκρής ζώνης.

Απογοήτευση γιατί αν ούτε οι Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι θέλουν να διακρίνουν τι πραγματικά συμβαίνει, είτε στη νεκρή ζώνη, είτε στις προσπάθειες μιας τελικής, ομαλής και ειρηνικής διευθέτησης, τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Δεν ξέρει, για παράδειγμα, η πιο ιστορική εφημερίδα της τ/κ κοινότητας, ποιο είναι το καθεστώς της νεκρής ζώνης; Δεν βλέπουν οι δημοσιογράφοι τι γίνεται στη Δένεια, στην Πύλα, στα Στροβίλια, στην Πύλη Πάφου (καφενείο «Σπίτφαϊαρ») και τώρα στον Άγιο Δομέτιο και θεωρούν ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων όταν σερβίρουν τα παραμύθια του καθεστώτος ότι είναι οι Ελληνοκύπριοι που διασαλεύουν την ηρεμία;

Δηλαδή, όλοι αυτοί (Συμβούλιο Ασφαλείας, Αμερικάνοι, Ευρωπαίοι, ακόμα και οι Ρώσοι), που καταδίκασαν την τουρκική πλευρά για όσα έγιναν στην Πύλα, είναι όλοι εχθροί των Τουρκοκυπρίων και φίλοι των Ελληνοκυπρίων;

Το κατοχικό καθεστώς και η Τουρκία κάνουν πως δεν θυμούνται, αλλά ούτε οι δημοσιογράφοι θυμούνται, ότι το 1974 ο τουρκικός στρατός δεν έκανε κάποια υποχώρηση για να δημιουργηθεί η νεκρή ζώνη. Άρπαξε όσα εδάφη μπορούσε και τελικά είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσα από μια άτυπη συμφωνία με την Τουρκία και τυπική με τα Ηνωμένα Έθνη, που παραχώρησε έδαφος (περίπου 3%) για να μείνουν σε απόσταση οι στρατοί και να μην συνεχίσουν να σκοτώνονται. Το 98% του εδάφους της νεκρής ζώνης ανήκει σε Ελληνοκύπριους.

Όταν, ας πούμε, αυτές τις μέρες η ΟΥΝΦΙΚΥΠ δηλώνει ότι προσπαθεί να επαναφέρει το στάτους κβο στη νεκρή ζώνη Αγίου Δομετίου, το κάνει επειδή μισεί τους Τουρκοκύπριους και αγαπά τους Ελληνοκύπριους; Είναι μία από τις αποστολές της να φροντίσει ώστε να παραμένει το στάτους κβο όπως συμφωνήθηκε το 1974 και να μην διαταραχθεί η ανακωχή μεταξύ των δυο πλευρών. Το στάτους κβο στην Πύλα και στον Άγιο Δομέτιο το διατάραξαν στα καλά καθούμενα οι Ελληνοκύπριοι; Από πού ως πού; Για να πετύχουν τι; Για να ζουν τρομοκρατημένοι οι πολίτες, που βλέπουν τους Αττίλες να πηγαινοέρχονται μερικά μέτρα από τα σπίτια τους;

Το καθεστώς της νεκρής ζώνης δεν έχει καμιά νομική κατοχύρωση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε αφού βρισκόμαστε από το 1974 σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, δηλαδή σε ανοικτό πόλεμο. Υπάρχει μια άτυπη συμφωνία μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών και των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να είναι σεβαστή από όλους η άσκηση ελέγχου από την ΟΥΝΦΙΚΥΠ στη νεκρή ζώνη. Όμως, η παρουσία της ειρηνευτικής δύναμης βρίσκεται στην Κύπρο σε συμφωνία με το νόμιμο κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία, που πρωτοέγινε το 1964 και ανανεώνεται με ψηφίσματα από το 1974 μέχρι σήμερα. Το κατοχικό καθεστώς απαιτεί να γίνει συμφωνία και με την «τδβκ» και γι΄ αυτό δημιουργεί προβλήματα στη νεκρή ζώνη και αμφισβητεί το καθεστώς. Για να αναγκάσει τα Ηνωμένα Έθνη να υπογράψουν συμφωνία και με την «τδβκ».

Το τι κάνει το κατοχικό καθεστώς μπορούμε να το καταλάβουμε, κατοχή έχουμε. Αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε είναι τι κάνουν, τι λένε, τι γράφουν οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και άλλοι Τουρκοκύπριοι οι οποίοι υποτίθεται έχουν περισσότερο μυαλό από τον Τατάρ. Είναι κρίμα πραγματικά να κάνουν πως δεν βλέπουν ότι όλα αυτά -και οι ενέργειες/προκλήσεις και τα δημοσιεύματα- εξυπηρετούν μόνο την Τουρκία και το μίσος που θέλει να υποδαυλίζει για να μην δει προκοπή ο τόπος για να συνεχίζει να τον ελέγχει.

Υ.Γ. Το ξέρουν άραγε οι Τουρκοκύπριοι ότι για το κόστος της ΟΥΝΦΙΚΥΠ ούτε η Τουρκία, ούτε οι Τουρκοκύπριοι πληρώνουν; Το 2020 (χαρακτηριστικά) το κόστος ήταν €45,6 εκατομμύρια. Η Κυπριακή Δημοκρατία πλήρωσε €15,3 εκατομμύρια και η Ελλάδα εθελοντική εισφορά €5,8 εκατομμύρια. Κάθε χρόνο αυτό συμβαίνει εδώ και 60 χρόνια.

ΠΗΓΗ : www.philenews.com

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com