- του Ελευθερίου Τζιόλα (*)
Οι εκλογές της 25ης Ιούνη ενώ για τη ‘’Ν.Δ.’’ (την ηγεσία της και το δυναμικό της) αποτελούν προέκταση της εκλογικής επικράτησής της (της 21ης Μάϊου), στην πραγματικότητα, έχουν πολύ διαφορετικό, ουσιαστικό, καθοριστικό περιεχόμενο για το σύνολο του δημοκρατικού θεσμικού συστήματος.
Το ενδεχόμενο, στο συνολικό θεσμικό πολιτικό επίπεδο της Χώρας, ενός μονοπολικού συστήματος εξουσίας με τη ‘’Ν.Δ.’’ (και υπό την κυριαρχία της ‘’Ν.Δ.’’), αποτελεί καίρια ανισορροπία και για το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, αλλά και για την αντιπροσώπευση της κοινωνίας. Μια κοινωνία, η οποία στη σύνθεσή της, στα αιτήματά της, στις προσδοκίες της, δεν μπορεί να αναπνέει, να λειτουργεί και να δρα χωρίς θεσμικά αντίβαρα και πολιτικούς-κομματικούς αρμούς με εκτόπισμα (με σοβαρό κοινοβουλευτικό βάρος και αξιόπιστη-εναλλακτική πρόταση απέναντι στην ασκούσα την εξουσία κομματική δύναμη).
Η Χώρα πάει να βρεθεί μπροστά σε μια κατάσταση που δείχνει σαν η ‘’αντιστροφή του 2015’’. Από την φάση των ‘’αγανακτισμένων’’ (2015) στη φάση των ‘’κατεστημένων’’ (2023). Από τους ‘’αγανακτισμένους’’ – με το εκείνο το απίθανο σύμπλεγμα αντινομιών, αντιφάσεων και αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών, που (εξ)ώθησε τον αμετροεπή και δημαγωγικό ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, στη φάση των ‘’κατεστημένων’’ -με τούτο το υπαρκτό πλέγμα ισχυρών, μειοψηφικών, οικονομικών παραγόντων με κλειστούς ιδιοτελείς σκοπούς, με σταθερά παρασκηνιακή και συχνά παρασιτική δράση, τροφοδοτούμενο και εκπροσωπούμενο από μια ανεξέλεγκτη ‘’Ν.Δ.’’.
Αυτή η πολιτική κατάσταση, αυτή η κρίσιμη ανισορροπία -που μπορεί να επιφέρει μοιραίες διολισθήσεις στο όχημα της ελληνικής δημοκρατίας και σε ντεραπαρίσματά της, πρέπει να αποφευχθεί! Να αποφευχθεί, έστω και την τελευταία στιγμή!
Είναι ξεκάθαρο ότι όλη αυτή η κατάσταση, που δεν παύει, πέρα από όποιες ερμηνείες να αποτελεί κεντρικό ζήτημα της Ελληνικής Δημοκρατίας, δεν πρόκυψε από ‘’νίκη κατά κράτος της Ν.Δ.’’, αλλά ως αποτέλεσμα από το ‘’κενό πραγματικής, ουσιαστικής αντιπολίτευσης’’. Προήλθε, δηλαδή, από το ΣΥΡΙΖΑ και έχει σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ (τις δομικές του αδυναμίες, τις πολιτικές του ανεπάρκειες, τους διαρκείς καιροσκοπισμούς του, την αναντιστοιχία του με την κοινωνική πλειοψηφία, και τελικά την εκλογική του κατάρρευση).
‘Όμως, αυτή η κρίσιμη ανισορροπία δεν μπορεί να αποτελέσει το θεσμικό-πολιτικό πλαίσιο, το πραγματικό περιβάλλον άσκησης εξουσίας μιας ολόκληρης τετραετίας, της επόμενης τετραετίας. Της 4ετίας, όπου θα κριθούν ύψιστα εθνικά ζητήματα με την Τουρκία, καίρια θέματα οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, ζωτικές ανάγκες των λαϊκών τάξεων και της νεολαίας, ζητήματα επιβίωσης των Περιφερειών της Χώρας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του αγροτικού κόσμου, ζητημάτων ενεργειακής φτώχειας και δημογραφικής εξουθένωσης.
Η Κοινωνία και το Έθνος χρειάζεται ένα δημοκρατικό, ανοιχτό, πολυφωνικό σύστημα με έναν ισχυρό και αξιόπιστο εναλλακτικό πολιτικό πόλο -μια ισχυρή δύναμη αντιπολιτευτικής εκπροσώπησης- απέναντι σε μια ‘’μονοκρατορική δύναμη’’ συντηρητικών αξιών και συντηρητικών πολιτικών.
Θα μπορούσε συνοπτικά κανείς να πει, ζητείται: Εναλλακτική Προοδευτική Πρόταση και η Δύναμη που θα την μετουσιώνει σε λόγο και πράξεις. Αυτή η Δύναμη μπορεί -και πρέπει- την περίοδο αυτή, τώρα, να λάβει τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Να δημιουργήσει, σε μια δύσκολη περίοδο για τη Χώρα και την κοινωνία της, την άκρως απαραίτητη ισορροπία στο πολιτικό-δημοκρατικό της σύστημα και να εγγυηθεί συνθήκες έκφρασης, δράσης και προοπτικής της κοινωνίας.
Οι πολίτες που σκέφτονται ορθολογικά, οι δυνάμεις της κοινωνίας που δημιουργούν, που αναζητούν καλύτερες μέρες και προσδοκούν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες, η μεγάλη, δηλαδή, κοινωνική πλειοψηφία, νομίζω ότι βλέπει -μπορεί να δει- ολοκάθαρα ότι μετά την ολοκλήρωση του κύκλου του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την βαθιά απογοήτευση από μια 10ετή διαδρομή αναξιοπιστίας, αναποτελεσματικότητας και δημαγωγίας, η λύση, η απάντηση είναι, ξανά, το ΠΑΣΟΚ! Το ανανεωμένο, αναγεννημένο, δημιουργικό ΠΑΣΟΚ!
Ας μιλήσουμε με καθαρότητα και ειλικρίνεια, κι ας δούμε το διακύβευμα.
Δεν χρειάζονται αγκυλώσεις και εγωισμοί, ούτε μπορούν να προσφέρουν εμμονές και ξεπερασμένες αρνήσεις, ούτε ασφαλώς μάταιοι πειραματισμοί. Ευθύνη και αποφασιστικότητα και ελπίδα, ας καθοδηγήσουν την επιλογή μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια κι άλλης χαμένης τετραετίας (πόσες, πια, μετά το 2004; ).
Ρεαλιστικά, με σκέψη και υπευθυνότητα για το αύριο: η Δύναμη που πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά, δυναμικά, πλειοψηφικά είναι το ΠΑΣΟΚ. Το ‘’άλμα στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης’’ είναι η απόφαση της κοινωνίας να μην παραδοθεί, είναι το άλμα της κοινωνίας σε θέση μάχης και προοπτικής.
Αυτό δεν αποτελεί μια κομματική επιλογή, αποτελεί –όπως αναλύσαμε- μια επιλογή δημοκρατική. Μια επιλογή για να υποστηριχθεί, στην τετραετία που έρχεται, με τρόπο αποφασιστικό -κι όχι μειοψηφικό, ούτε περιθωριακό- η κοινωνία και οι ανάγκες της!
Θεσσαλονίκη, 20 Ιουνίου 2023
(*) Ελευθέριος Τζιόλας: πολιτικό, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού ‘’e-Δίαυλος’’, συγγραφέας
