Πληροφορούμενη την απώλεια του ελληνιστή Μάριο Βίττι, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο Μάριο Βίττι ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε με πάθος την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Με μητέρα Ελληνίδα, μεγαλωμένος στην ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, στη νέα του πατρίδα του, στην Ιταλία, πήρε ως αποσκευή του την Ελλάδα και αναδείχθηκε ο κορυφαίος ερευνητής της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Στον Βίττι χρωστάμε το παλαιότερο κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου, το θρησκευτικό δράμα «Ευγένα», αλλά και το βιβλίου του ανώνυμου Ελληνα συγγραφέα «Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι». Χρωστάμε, επίσης, τις σπουδαίες μελέτες του για το έργο του Κάλβου αλλά και της γενιάς του ’30.
Ακάματος και εξαίρετος μελετητής της ελληνικής γλώσσας, φίλος του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη έγινε ο κορυφαίος πρεσβευτής της ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, στο εξωτερικό. Κέρδιζε τον συνομιλητή του, από την πρώτη στιγμή, με την ευγένεια, την οξύνοια και την διαύγεια του πνεύματος του, αρετή που διατήρησε μέχρι το τέλος του βίου του. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά και τη χαρά να μιλήσω πολλές φορές μαζί του για σημαντικές πτυχές του έργου του, για το μέγεθος της πολύπλευρης συνεισφοράς του στα νεοελληνικά γράμματα. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Κορυφαίος νεοελληνιστής, αφοσιωμένος μελετητής σε βάθος της νεοελληνικής γλώσσας και σε όλο το εύρος της ελληνικής γραμματείας. Ο Μάριο Βίττι ήταν αγαπημένος φίλος του Ελύτη, του Θεοδωράκη και πολλών πνευματικών ανθρώπων της χώρας μας ενώ λειτούργησε ως συστηματικός πρεσβευτής των ελληνικών γραμμάτων όχι μόνο στην Ιταλία όπου δίδαξε για πολλά χρόνια στα πιο σημαντικά πανεπιστήμια αλλά και σε όλο τον κόσμο καθώς το έργο του «η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» αποτέλεσε το βασικό κείμενο αναφοράς για το σύνολο της νεοελληνικής γραμματείας, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και διδάσκεται σε πανεπιστημιακές έδρες νεοελληνικών σπουδών ανά τον κόσμο.
Η προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη, και η μνήμη του θα μείνει πάντα ζωντανή όχι μόνο μέσα από το έργο του αλλά και μέσα από το έργο δεκάδων φοιτητών του που ανέδειξαν και αναδεικνύουν τα ελληνικά γράμματα .
Είχα την τύχη να τον γνωρίσω ενώ ήμουν ακόμα παιδί και θα θυμάμαι για πάντα τις ατελείωτες συζητήσεις που στήνονταν γύρω από τραπέζια και βεγγέρες.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, τους φίλους του και τους πολυάριθμους μαθητές του».
