Το αντιπροσωπευτικό σύστημα αποτελεί μία από τις οργανωτικές βάσεις του συνταγματικού κράτους, όπως αυτό διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Ο μετασχηματισμός της θεσμικής λειτουργίας του κράτους δεν παρουσιάζει μόνο ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά και θεωρητικό, δεδομένου ότι η καθιέρωση της καθολικής ψήφου, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του κομματικού φαινόμενου, σήμαναν τη μετάβαση από την εθνική στη λαϊκή κυριαρχία. Το θέμα πραγματεύεται σε ανοικτή τηλεδιάλεξη με τίτλο «Κράτος και Θεσμοί Αντιπροσώπευσης» την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2023 ο Δρ Αλέξανδρος Κεσσόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τη διάλεξη, η οποία θα αρχίσει στις 18:30 μ.μ., διοργανώνει το νέο Προπτυχιακό Πρόγραμμα (ΒΑ) στη Νομική εξ αποστάσεως του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ). Η παρακολούθησή της είναι ελεύθερη για κάθε ενδιαφερόμενο μέσω των εργαλείων τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ στον σύνδεσμο: https://tinyurl.com/6d9ynxr7
Κατά την πρώιμη φάση του κοινοβουλευτισμού η πολιτική αντιπροσώπευση αφορούσε μόνο τα πιο εύπορα στρώματα των δυτικών κοινωνιών, ενώ από τα τέλη του 19ου αιώνα η επέκταση του δικαιώματος ψήφου επέφερε τη σταδιακή σύζευξη του αντιπροσωπευτικού συστήματος με τη δημοκρατία. Βασικό χαρακτηριστικό της λαϊκής κυριαρχίας συνιστά η έννοια του κατακερματισμού. Από τη στιγμή που τα αντιπροσωπευτικά σώματα παύουν να συγκροτούνται μόνο από εκπροσώπους της αστικής τάξης ή, με άλλα λόγια, παύουν να είναι κοινωνικά ομοιογενή, η βούλησή τους διαμορφώνεται μέσα από τη συζήτηση, η οποία προσλαμβάνει στοιχεία διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις κοινοβουλευτικές ομάδες. Στο επίπεδο της συνταγματικής θεωρίας, η εκπροσώπηση διαφορετικών ιδεών και συμφερόντων εντός των κοινοβουλίων διαμορφώνει, ήδη από την περίοδο του Μεσοπολέμου, τη σύγχρονη αντίληψη για τη δημοκρατία. Θεμέλιό της δεν μπορεί να αποτελεί η πίστη σε οποιαδήποτε αλήθεια με όρους απολυτότητας, αλλά η παραδοχή ότι κάθε ιδέα ή πολιτικό πρόγραμμα διαθέτουν σχετική μόνο αξία.
Ο Δρ Αλέξανδρος Κεσσόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), ειδικεύθηκε στη Θεωρία του Δικαίου στις Βρυξέλλες και απέκτησε διδακτορικό τίτλο στο Συνταγματικό Δίκαιο από τη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στο Συνταγματικό Δίκαιο, την Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία, τη Θεωρία του Δικαίου και την Πολιτική Θεωρία. Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής των Ελλήνων και διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από τις εκδόσεις Ευρασία κυκλοφορεί το βιβλίο του «Η Αυτοκτονία του Δήμου. Πολιτική κρίση και συνταγματικός λόγος στη Βαϊμάρη».
