- ΑΛΕΞΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
Στην εκπνοή του 2022 η κυρία Ακρίτα, διαπρύσια υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ζήτησε συγγνώμη επειδή, όπως έγραψε, πίστεψε την ιστορία με την Μαρία στον Έβρο και όλο αυτό το παραμύθι που έβλαψε τη χώρα μας γιατί έστω και αν αποδεικνύεται πως πρόκειται για ανθελληνική προπαγάνδα, κάποιες -όχι λίγες- εντυπώσεις μένουν. Η εν λόγω κυρία που αποδεδειγμένα δεν είναι αναμάρτητη, αλλά παριστάνει τον τιμητή των πάντων, θα είχε τους λόγους της να ζητήσει αυτή την συγνώμη, σημαντικότερος των οποίων, πιστεύω, ήταν η συγγνώμη και ολική αναδίπλωση από το Spiegel για την υπόθεση της 5χρονης προσφυγοπούλας, που είχε κυκλοφορήσει ότι είχε δήθεν χάσει τη ζωή της σε νησίδα του Έβρου. Το γερμανικό περιοδικό αναγνώρισε το λάθος και απέσυρε οριστικά τα σχετικά άρθρα.
Η κ. Ακρίτα γνωρίζει το κύρος του Spiegel και την σημασία αυτής της στάσης του, γι’ αυτό έσπευσε να το μιμηθεί. Αυτό φυσικά την τιμά, αλλά από την αναδίπλωση του Spiegel πρωτίστως και της κ. Ακρίτα δευτερευόντως προκύπτουν πολλά που απαιτούν απαντήσεις από τμήμα του ελληνικού Τύπου, από τμήμα της αντιπολίτευσης και από τις διάφορες ανθρωπιστικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Απορίες προκαλεί το γεγονός ότι κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης που ανάδειξε αυτό το παραμύθι ως αλήθεια δεν μιμήθηκε ούτε το Spiegel, ούτε την κ. Ακρίτα, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η ψεύτικη εικόνα που δημιούργησαν για την χώρα και την βλάπτουν. Τους ενδιαφέρει περισσότερο από την αλήθεια, που είναι η πεμπτουσία της δημοσιογραφίας, να παραμένει η κακή εικόνα για τη χώρα μόνο και μόνο επειδή αυτό αντανακλά και στην κυβέρνηση που την κυβερνά ; Εδώ βρίσκεται η απάντηση για την απαξίωση της δημοσιογραφίας και την σχεδόν μηδενική αξιοπιστία των ελληνικών μέσων ενημέρωσης.
Αν ο Ελληνικός Τύπος είχε την δεοντολογία και την γενναιότητα του Spiegel θα πρόσφερε στη χώρα και στην πολιτική. Δεν θα υπήρχε μεγάλος και τυφλός φανατισμός και κυρίως το φαινόμενο των «ψεκασμένων» θα είχε πολύ μικρότερη διάσταση από την τωρινή η οποία προκαλεί μόνο θλίψη.
Αν ο Ελληνικός Τύπος τηρούσε την δημοσιογραφική δεοντολογία και ζητούσε καμιά συγνώμη θα υπήρχαν πολλές ακόμη περιπτώσεις να ακολουθήσει η κ. Ακρίτα που από τη μία και μόνο συγνώμη της δημιουργήθηκε θέμα για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. και τον πρόεδρό του Αλ. Τσίπρα. Αρκετοί μάλλον αφελείς ήθελαν να ζητήσει συγνώμη ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας για την υπόθεση της μικρής Μαρίας.
Αντ΄αυτού όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, κάποια στελέχη του, ακόμη και ο πρόεδρός του, εξακολουθούν να επιμένουν σε αυτό το παραμύθι γιατί προφανώς συμμετείχαν στην δημιουργία του. Πέρα από αυτό όμως και αυτό με κάνει να θεωρώ μάλλον αφελείς όσους περίμεναν ή περιμένουν μια συγνώμη από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα.
Πότε και γιατί ζήτησε συγνώμη ;
Ζήτησε για την μετατροπή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα σε ΝΑΙ εντός 24ώρου χωρίς κανένα ηθικό πρόβλημα ; Δεν ζήτησε ούτε καν από τα μέλη και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ που δούλεψαν και έκαναν ολόκληρο προεκλογικό αγώνα για να κερδίσει το ΟΧΙ. Δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο στην ελληνική πολιτική ιστορία.
Ζήτησαν συγνώμη που έβαλαν στην Ελληνική Κυβέρνηση ως συγκυβερνήτη και υπουργό Εθνικής Άμυνας έναν ακροδεξιό ομοφοβικό τον Π. Καμμένο – που μετέτρεψε σε ΙΧ τα ιπτάμενα μέσα του στρατού για να κόβει βόλτες με χρήματα του λαού – και τους κομματικούς όμοιούς του ;
Ζήτησαν συγνώμη για το θέατρο που έπαιξαν στο Μάτι, ενώ γνώριζαν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 30 νεκροί τους οποίους πρόσβαλαν βάναυσα πριν ακόμη ταφούν ;
Ζήτησε συγνώμη ο κ. Τσίπρας όταν εντοπίστηκε, λίγες μέρες μετά από την ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι με πάνω από 100 ανθρώπους να έχουν βρει μαρτυρικό θάνατο, να αρμενίζει με κότερο «ολιγάρχη», να λιάζεται και να βουτάει για να δροσίζεται σαν να μην έχει συμβεί τίποτε ;
Ζήτησαν συγνώμη για την προσπάθεια χειραγώγησης της ενημέρωσης με αντισυνταγματικούς τρόπους όπως έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ;
Ζήτησαν συγνώμη που έφεραν στην χώρα μεγάλο αριθμό μεταναστών, πολύ μεγαλύτερο από όσους μπορεί να έχουμε με τις ανοησίες της Τασίας και την «γνωμάτευση» του Αλέξη ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα ;
Ζήτησαν συγνώμη για τα Μαυρογιαλούρικης έμπνευσης εγκαίνια του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης, φτιάχνοντας σκηνικά με μουσαμάδες σε μια προκλητική προσπάθεια να εξαπατήσουν τους πολίτες ;
Δεν έχει τέλος αυτή η απαρίθμηση, αλλά δεν είναι μόνο η μια έστω συγνώμη.
Δεν ακούστηκε καμιά κριτική για πολιτικές που δεν είχαν καμιά σχέση με αριστερά και ήταν ακραία αντιλαϊκές.
Δεν ακούστηκε καμιά διαμαρτυρία για όλα που έχω αναφέρει ήδη, ούτε για την ακραία φορομπηχτική πολιτική που ξεχαρβάλωσε την μεσαία τάξη και συμπίεσε τους μισθούς των εργαζομένων και τις συντάξεις.
Δεν ακούστηκε το παραμικρό για την παραχώρηση σε ξένους της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα.
Ακόμη και για έναν γραφικό βουλευτή, τον Κ. Ζουράρι, που δήλωσε ότι “και να χάσουμε μερικά νησιά από τους Τούρκους δεν πειράζει” δεν κουνήθηκε φύλλο.
Φοβόνταν. Έτρεμαν μήπως «διαταραχτούν οι ισορροπίες» και χάσουν τις καρέκλες και τα μηνιάτικα.
Είναι τόσο διαποτισμένοι με αυτή την νοοτροπία που εξακολουθούν να λένε ότι τα έκαναν όλα σωστά. Μεταξύ τους θα λένε σίγουρα ότι έπεσαν από το κατεστημένο και ας ήταν, λόγω της δουλικότητάς τους σε αυτό, τα πιο αγαπημένα παιδιά του.
Γι’ αυτό η ευθύνη για όσα έρχονται ανήκει σε όλους. Δεν σώζονται ούτε οι Π.Σ., ούτε οι ομπρέλες, ούτε τα παρασόλια.
