Η Χριστίνα Καλογερίκου (24 Φεβρουαρίου 1885 – 3 Νοεμβρίου 1968) ήταν ηθοποιός, που τιμήθηκε για την καλλιτεχνική της προσφορά. Καταγόταν από οικογένεια ηθοποιών και διακρίθηκε στο Εθνικό Θέατρο.
Ήταν κόρη ηθοποιών του θεάτρου, του Παντελή Ρούσσου και της συζύγου του, Ελπινίκης. Οι δύο αδερφές της, Ευαγγελία και Ανθή, έκαναν επίσης καριέρα ως καρατερίστες του ελληνικού θεάτρου. Η Ανθή μάλιστα ήταν η πρώτη σύζυγος του Νίκου Μηλιάδη, πατέρα του διάσημου ηθοποιού Τάκη Μηλιάδη.
Παντρεύτηκε αρχικά τον ηθοποιό Νικόλαο Κουκούλα και έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με τον Πάνο Καλογερίκο. Πιθανότατα έκανε και τρίτο γάμο με τον Μάριο Παλαιολόγο.
Εμπνευσμένη και σεμνή ηθοποιός, η Χριστίνα Καλογερίκου άφησε εποχή για τη σπάνια υποκριτική της αξία και αναγνωρίστηκε για το υψηλό ύφος και ήθος της στο θέατρο, αλλά και στον κινηματογράφο.
Στο θέατρο εμφανίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα σε ηλικία 14 ετών, στο έργο «Οι δύο Ορφανές» με το θίασο του Διονύση Ταβουλάρη στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος ήταν από τους πρωτοπόρους ηθοποιούς του 19ου αιώνα. Σύντομα εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο στη βωβή ταινία «Ο ανήφορος του Γολγοθά» (1917) στο ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, ταινία η οποία παρουσιάστηκε αργότερα με τον τίτλο «Τα πάθη του Χριστού». Πολύ αργότερα κράτησε το επίθετο του 2ου συζύγου της, ηθοποιού Πάνου Καλογερίκου και αγαπήθηκε από το κοινό στους εξαιρετικούς ρόλους που ερμήνευσε, ιδιαίτερα από το 1955 και μετά που εντάχθηκε στο «Εθνικό Θέατρο». Ο ρόλος της παραμάνας στο «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, καθώς και ο ρόλος της τρελής μάνας στο «Σπίτι της Μπερνάνατα Άλμπα» του Λόρκα, άφησαν εποχή και επαναλήφθηκαν δύο και τρεις φορές μετά από σημαντικά χρονικά διαστήματα. Η ίδια η Καλογερίκου αγαπούσε ιδιαίτερα το ρόλο της ηγουμένης στο έργο του Διονυσίου Ρώμα «Το Ζαμπελάκι».
Το 1951 συμμετείχε στην ταινία του Φρίξου Ηλιάδη «Νεκρή Πολιτεία», το 1954 στην ταινία «Ο Δρόμος με τις Ακακίες» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου και το 1955 στον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας» του Ντίνου Δημόπουλου. Την ίδια χρονιά διακρίθηκε για το ρόλο της μητέρας του Μίλτου (Γιώργος Φούντας) στη «Στέλλα» του Μ. Κακογιάννη, για να ακολουθήσει ο κορυφαίος ρόλος της στον κινηματογράφο, αυτός της ξεπεσμένης αρχόντισσας στην ταινία «Το Αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου. Το 1958 ερμήνευσε το ρόλο της ηγουμένης στην ταινία «Μακρυά απ’ τον Κόσμο» του Ορέστη Λάσκου που ήταν και ο τελευταίος κινηματογραφικός της ρόλος.
Για τη σημαντική υποκριτική προσφορά της, η Χριστίνα Καλογερίκου παρασημοφορήθηκε από το κράτος με τον «Ταξιάρχη Ευποιίας» το 1968. Έφυγε από τη ζωή το 1968 σε ηλικία 83 ετών.
