Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ (Olivia de Havilland, 1 Ιουλίου 1916 – 26 Ιουλίου 2020) ήταν Βρετανίδα ηθοποιός και Αμερικανίδα υπήκοος από το 1941. Η Ντε Χάβιλαντ είναι γνωστή για τη συμμετοχή της ως Μέλανι στην ταινία Όσα παίρνει ο άνεμος, καθώς και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις ταινίες Κάπτεν Μπλαντ του 1935, Ρομπέν των δασών του 1938 και Ο λάκκος με τα φίδια του 1947. Η αντιπαλότητα με την αδελφή της, την ηθοποιό Τζόαν Φοντέιν, αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων στον χώρο του Χόλιγουντ για χρόνια. Η Ντε Χάβιλαντ βραβεύθηκε με δύο Όσκαρ ερμηνείας για τις ταινίες Δωσ’ μου πίσω το παιδί μου το 1946 και Η κληρονόμος του 1949.
Η Ολίβια Μαίρη ντε Χάβιλαντ γεννήθηκε στο Τόκιο από Βρετανούς γονείς, τον δικηγόρο Ουόλτερ ντε Χάβιλαντ και την ηθοποιό Λίλιαν Ογκάστα Φοντέν. Οι γονείς της χώρισαν όταν αυτή ήταν τριών ετών και μεταφέρθηκε με τη μητέρα της και την αδελφή της Τζόαν στην Σαρατόγκα της Καλιφόρνια. Οι δυο αδελφές είχαν κακές σχέσεις από μικρές και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποξένωσή τους από το 1975.
Στα 18 της η Ντε Χάβιλλαντ, ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή επιλέχθηκε να ερμηνεύσει το ρόλο της Ερμίας στο Όνειρο Θερινής Νυκτός του Σαίξπηρ που ανέβαινε εκείνη την περίοδο σ’ ένα θέατρο της Καλιφόρνια. Την ίδια χρονιά η εταιρεία παραγωγής Warner Bros. χρηματοδότησε τη μεταφορά του θεατρικού στη μεγάλη οθόνη κι η Ντε Χάβιλαντ βρέθηκε να ερμηνεύει ξανά τον ρόλο της Ερμίας, αυτή τη φορά στη μεγάλη οθόνη. Ακολούθησε το συμβόλαιο με τη Warner Bros. και μια σειρά ταινιών στις οποίες υποδύονταν το έτερον ήμισυ του Έρολ Φλυν. Η αναγνώριση για τη Ντε Χάβιλαντ ήρθε όμως μετά τη συμμετοχή της στην επική ταινία του Βίκτορ Φλέμινγκ Όσα παίρνει ο άνεμος το 1939, ταινία για την οποία προτάθηκε για Όσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου, το οποίο έχασε από τη συμπρωταγωνίστριά της Χάτι Μακ Ντάνιελ. Η Ντε Χάβιλαντ όμως δεν ήταν ευχαριστημένη με τον τρόπο που χρησιμοποιούνταν από τη Warner Bros., όπως η φίλη της η Μπέτι Ντέιβις, που είχε προσπαθήσει να «σπάσει» χωρίς επιτυχία το συμβόλαιό της το 1937. Το 1943 η Ντε Χάβιλαντ πήγε τη Warner Bros. στα δικαστήρια και κατάφερε να αποδεσμευθεί του συμβολαίου της και αυτό ακολούθησε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών και τα δύο Όσκαρ ερμηνείας. Το 1986 η Ντε Χάβιλαντ τιμήθηκε με Χρυσή Σφαίρα για τη συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά “Αναστασία: Το μυστήριο της Άννας“ ως Μαρία Φιοντόροβνα. Τελευταία εμφάνισή της στην τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ ήταν το 2003, όταν σε ηλικία 87 ετών παρέδωσε μία τιμητική διάκριση.
Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ είχε αποσυρθεί από την υποκριτική και τα τελευταία χρόνια της κατοικούσε στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε σε ηλικία 104 ετών.
Επιλεγμένη φιλμογραφία
- 1935 – A Midsummer Night’s Dream – Όνειρο θερινής νυκτός
- 1935 – Captain Blood – Κάπτεν Μπλαντ
- 1936 – The Charge of the Light Brigade – Η επέλασις της ελαφράς ταξιαρχίας
- 1936 – Anthony Adverse – Αντόνιο Αντβέρσο
- 1937 – It’s Love I’m After – Περιπέτεια του μεσονυχτίου
- 1938 – The Adventures of Robin Hood – Οι περιπέτειες του Ρομπέν των δασών
- 1938 – Four’s A Crowd – Μοντέρνος Καζανόβας
- 1939 – The Private Lives of Elizabeth and Essex – Ελισάβετ και Έσσεξ
- 1939 – Gone With The Wind – Όσα παίρνει ο άνεμος
- 1939 – Dodge City – Ο κατακτητής
- 1940 – Santa Fe Trail – Σταθμός Σάντα Φε
- 1940 – Raffles – Αριστοκράτης φαντομάς
- 1941 – Hold Back the Dawn – Αύριο δε θα ξημερώσει
- 1941 – They Died with Their Boots On – Η επίθεση των δραγόνων
- 1941 – Strawberry Blondes – Ο πειρασμός
- 1942 – In This Our Life – Η ύαινα
- 1946 – To Each His Own – Δωσ’ μου πίσω το παιδί μου – Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου
- 1946 – The Dark Mirror – Το διπλό αίνιγμα
- 1948 – The Snake Pit – Ο λάκκος με τα φίδια
- 1949 – The Heiress – Η κληρονόμος – Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου
- 1952 – My Cousin Rachel – Εξαδέλφη μου Ρέιτσελ
- 1955 – Not As A Stranger – Όχι σαν ξένος
- 1962 – Light In The Piazza – Ένα φως στο σκοτάδι
- 1964 – Hush… Hush, Sweet Charlotte – Το μυστικό της Σάρλοτ
- 1964 – Lady in a Cage – Κραυγή τα μεσάνυχτα
- 1977 – Airport ’77 – Τζάμπο τζετ στο τρίγωνο του διαβόλου
- 1978 – The Swarm – Το σμήνος
