Η Τζάκσον είχε βραβευτεί με δυο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για τις ταινίες Ερωτευμένες γυναίκες (Women in Love, 1969) και Απιστία με αξιοπρέπεια (A Touch of Class, 1973). Η ηθοποιός είχε απομακρυνθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα από το 1992 για να αφοσιωθεί στον τομέα της πολιτικής.
Υπήρξε στέλεχος του Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας και βουλευτής της Εκλογικής Περιφέρειας Χάμπστεντ και Χάιγκεϊτ, και αργότερα της περιφέρειας Χάμπστεντ και Κίλμπερν στο Λονδίνο.
Από τη θέση της βουλευτή, η Τζάκσον άσκησε αυστηρή κριτική στην πολιτική του Τόνι Μπλερ. Τον κάλεσε να παραιτηθεί αφού έγινε γνωστή η νομική έρευνα του λόρδου Χάτον πάνω στους λόγους για τους οποίους η Αγγλία μπήκε στον Πόλεμο του Ιράκ.
Η Τζάκσον επανεξελέγη βουλευτής με το Εργατικό Κόμμα το 2010, αλλά σε συνέντευξή της το 2011 δήλωσε ότι δεν είχε τη διάθεση να ξαναθέσει υποψηφιότητα δεδομένου ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα πλησίαζε τα 80, τονίζοντας ότι ήταν καιρός να πάρει κάποιος άλλος τη θέση της.
British actress Glenda Jackson, UK, 3rd April 1974. (Photo by Evening Standard/Hulton Archive/Getty Images)
Η λαμπρή καριέρα της στην υποκριτική
Μετά την αποφοίτησή της από τη Δραματική Σχολή, η ηθοποιός έκανε το ντεμπούτο της στο θεατρικό σανίδι το 1957 στο θεατρικό του Τέρενς Ράτινγκαν «Χωριστά τραπέζια», ενώ έξι χρόνια αργότερα έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία του Λίντσεϊ Άντερσον, «Η τιμή ενός ανθρώπου» (This Sporting Life, 1963), όπου ανέλαβε ένα μικρό ρόλο στο πλευρό του Ρίτσαρντ Χάρις. Παράλληλα, η ηθοποιός ήταν μέλος του Βασιλικού Σαιξπηρικού Θιάσου για τέσσερα χρόνια, όπου συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις που ανέβασε ο σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ.
Η Τζάκσον έλαβε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στη δραματική ταινία του Κεν Ράσελ «Ερωτευμένες γυναίκες» (Women in Love, 1969) βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντ. Χ. Λώρενς. Η ηθοποιός έλαβε το πρώτο της Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την τολμηρή της ερμηνεία στην ταινία, η οποία προκάλεσε σκάνδαλο για την εποχή της καθώς παρουσίαζε τους δυο πρωταγωνιστές της, Όλιβερ Ριντ και Άλαν Μπέιτς να παλεύουν γυμνοί.
Την επιτυχία του «Ερωτευμένες Γυναίκες» ακολούθησε άλλη μια συνεργασία της με το σκηνοθέτη Κεν Ράσελ που θεωρήθηκε εξίσου αμφιλεγόμενη, οι «Αιώνιοι εραστές» (The Music Lovers, 1970).Το 1971 συμπρωταγωνίστησε με τον Πίτερ Φιντς στην ταινία του Τζον Σλέσιντζερ «Καταραμένη Κυριακή» (Sunday Bloody Sunday) μια ακόμη ταινία που πραγματευόταν την ομοφυλοφιλία. Η ηθοποιός έλαβε τη δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, αλλά έχασε το βραβείο από τη Τζέιν Φόντα.
Την ίδια χρονιά υποδύθηκε την Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας σε δυο διαφορετικές περιστάσεις: Η πρώτη ήταν στην ταινία «Μαρία Στιούαρτ, βασίλισσα της Σκωτίας» (Mary, Queen of Scots) , ενώ η δεύτερη ήταν στη μίνι σειρά Elizabeth R για την οποία βραβεύτηκε με Βραβείο Έμμυ.
Όντας στο μεταίχμιο της δόξας, η Τζάκσον εμφανίστηκε στο σόου των κωμικών Μόουρκαμπ και Γουάιζ, όπου υποδύθηκε την Βασίλισσα Κλεοπάτρα της Αιγύπτου σε ένα κωμικό σκετς. Η επιτυχία της εμφάνισής της οδήγησε και σε άλλες εξίσου επιτυχημένες εμφανίσεις στο σόου κατά το 1972. Την ίδια χρονιά οι Βρετανοί Κινηματογραφιστές την ψήφισαν ως την 6η πιο δημοφιλή ηθοποιό στο βρετανικό Box-Office.
Το 1973 ο σκηνοθέτης Μέλβιν Φρανκ διαπίστωσε ότι η ηθοποιός ήταν σε θέση να αναλάβει και κωμικούς ρόλους και έτσι της πρόσφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενή του ταινία «Απιστία με αξιοπρέπεια» (A Touch of Class, 1973), όπου εμφανίστηκε ως άπιστη σύζυγος στο πλευρό του Τζορτζ Σίγκαλ. Η ηθοποιός βρέθηκε για μια ακόμη φορά στη λίστα των υποψηφίων για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου και αναδείχτηκε νικήτρια για δεύτερη φορά. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, συμμετείχε σε πολλές σημαντικές παραγωγές, όπως η «Σάρα Μπερνάρ» (1976) και οι «Πονηρές Επισκέψεις» (1978), με αφορμή της οποία έλαβε τον τίτλο της «Ντέιμ», το θηλυκό αντίστοιχο του τιμητικού τίτλου του «Σερ». Η καριέρα της συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, κατά την οποία συμμετείχε και σε αρκετές τηλεοπτικές παραγωγές.
Το 1992 αποσύρθηκε από την υποκριτική για να αφιερωθεί στο χώρο της πολιτικής.
Η Γκλέντα Τζάκσον είχε έναν γιο, τον Ντάνιελ, τον οποίο απέκτησε το 1969 από το γάμο της με τον Ρόι Χοτζ. Ήταν ήδη 5 μηνών έγκυος όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας «Ερωτευμένες γυναίκες». Ο γάμος της με το Ρόι Χοτζ διήρκεσε 18 χρόνια κι οι δυο τους πήραν διαζύγιο το 1976.
