Ο Ζαν Σιμεόν Σαρντέν (Jean Siméon Chardin, 2 Νοεμβρίου 1699 – 6 Δεκεμβρίου 1779) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αριστοτέχνης της νεκρής φύσης και σκηνών του καθημερινού βίου (genre).
Το 1728, μετά την La Raie (Η Ρίνα, είδος ψαριού) που ζωγράφισε, έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Ζούσε πολύ μετρημένη ζωή, οι πελάτες του καθόριζαν την αμοιβή του, και ασχολούνταν ακόμα και με αποκατάσταση τοιχογραφιών.
Παρά το ότι το έργο του βρισκόταν στον αντίποδα του κυριαρχούντος τότε ροκοκό και το ότι δεν ζωγράφιζε ιστορικές σκηνές, ήταν δημοφιλής και απολάμβανε της βασιλικής ευνοίας. Επηρεασμένος από τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, ζωγράφιζε νεκρές φύσεις, εσωτερικά μεσοαστικών νοικοκυριών και προσωπογραφίες παιδιών χωρίς μελοδραματισμό, ξεπερνώντας τους Ολλανδούς στον χρωματισμό. Το έργο του έχει μεγάλη αληθοφάνεια των λεπτομερειών και μεγάλη σοβαρότητα, μολονότι τα θέματά του ήταν από τα πιο κοινά.
-
Το παιδί με τη σβούρα, 1735, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Η δασκάλα, 1735-36, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Γυναίκα που καθαρίζει γογγύλια, 1740, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
-
Το κορίτσι με την ρακέτα, 1741, Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Προσευχή πριν το δείπνο, 1744, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
-
Νεκρή φύση, 1760, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Τα σύμβολα της Τέχνης, 1766, Μιννεάπολις, Institute of Art
