Αμπάς Κιαροστάμι (1940 – 2016) Ιρανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και φωτογράφος

Η πρώτη αναγνώριση ήρθε το 1989, όταν έλαβε τη Χάλκινη Λεοπάρδαλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο για το Πού είναι το σπίτι του φίλου μου;. Στη συνέχεια, το 1997 έλαβε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Η γεύση του κερασιού.

by Times Newsroom

Ο Αμπάς Κιαροστάμι (Abbas Kiarostami, 22 Ιουνίου 1940 – 4 Ιουλίου 2016) ήταν Ιρανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και φωτογράφος.

Γεννήθηκε το 1940 στην Τεχεράνη και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης.[11] Πριν ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, καταπιάστηκε αρχικά με την ζωγραφική, με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, ενώ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 εργάστηκε στο χώρο της διαφήμισης.

Ξεκίνησε τις ταινίες στον κινηματογράφο τη δεκαετία του ’70, ενώ το 1977 σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το Η αναφορά. Η πρώτη αναγνώριση ήρθε το 1989, όταν έλαβε τη Χάλκινη Λεοπάρδαλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο για το Πού είναι το σπίτι του φίλου μου;. Στη συνέχεια, το 1997 έλαβε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Η γεύση του κερασιού. To 1999 έλαβε το Μέγα Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ της Βενετίας για την ταινία Ο άνεμος θα μας πάρει. Το 2010, σκηνοθέτησε την ταινία Γνήσιο αντίγραφο με την Ζυλιέτ Μπινός.

Απεβίωσε στις 4 Ιουλίου του 2016 στο Παρίσι από καρκίνο.

Αφιερώματα

Το 2004, το 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκανε αφιέρωμα στον Αμπάς Κιαροστάμι με τίτλο Ρεαλισμός και ποιητική. Στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος, προβλήθηκαν οι ταινίες Ο ταξιδιώτης (1974), Η αναφορά (1977), Οι πρώτοι (1985), Πού είναι το σπίτι του φίλου μου; (1987), Κατ’ οίκον εργασία (1987), Close-up (1990), Και η ζωή συνεχίζεται (1992), Μέσα από τους ελαιώνες (1994), Η γεύση του κερασιού (1997), Ο άνεμος θα μας πάρει (1999), ABC Africa (2001), Δέκα (2002), 10 για το δέκα (2002), Πέντε (2004), Το ψωμί και ο δρόμος (1970), Η εμπειρία (1973), Δύο λύσεις για ένα πρόβλημα (1975), Κοστούμι για γάμο (1976), Τα χρώματα (1976), Συμπολίτης (1983), Το διάλειμμα (1972), Κι εγώ μπορώ (1975), Φόρος τιμής στους δασκάλους (1977), Το παλάτι του Τζαχάν-Ναμά (1977), Βάφοντας (1977), Λύση (1978), Περίπτωση πρώτη, περίπτωση δεύτερη (1979), Πονόδοντος (1980), Με ή χωρίς τάξη (1981), Ο χορός (1982), Δείπνο για έναν (1995), Η γέννηση του φωτός (1997). Το αφιέρωμα συνδυάστηκε με έκθεση φωτογραφίας που είχε τίτλο Οι δρόμοι του Αμπάς Κιαροστάμι. 

Σχετικά Άρθρα

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com