Το Κέντρο Λογοτεχνικών και Πολιτισμικών Σπουδών (ΚΕΛΟΠΟΣ) σε συνεργασία με το Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ) διοργανώνουν σειρά διαλέξεων ανοικτών στο κοινό με θέματα που αφορούν σε διάφορες πτυχές της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Στη δεύτερη διάλεξη του Α’ Κύκλου της Σειράς με τίτλο «’Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι…φεύγουν γελαστοί’. Εσχατολογικός γέλως την ύστερη αρχαιότητα», προσκεκλημένος ομιλητής είναι ο Δρ. Γεώργιος Δεληγιαννάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του ΑΠΚΥ. Η διάλεξη που θα λάβει χώρα την Τρίτη, 21 Νοεμβρίου 2023 στις 19:00, θα φιλοξενηθεί στο Κτήριο Διοίκησης της Ελληνικής Τράπεζας (Αίθουσα Πασχάλη Λ. Πασχαλίδη, Γωνία Λεωφ. Λεμεσού & Αθαλάσσας 200) στη Λευκωσία και θα μεταδοθεί και διαδικτυακά μέσω των εργαλείων τηλεκπαίδευσης του ΑΠΚΥ στον σύνδεσμο: https://tinyurl.com/2wmth2sm.
Σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού στους μαθητές του «μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε» και «οὐαί, οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε» (Λουκ. 6.2, 6.25). Στο κήρυγμά τους οι Πατέρες της Εκκλησίας θα επιμείνουν στο ότι οι ευαγγελιστές πουθενά δεν αναφέρουν τον Ιησού να γελά ή να χαμογελά· οφείλει συνεπώς ο πιστός κατά τη διάρκεια του βίου του να γνωρίζει ότι ποτέ δεν είναι ο κατάλληλος χρόνος για να γελάει. Ωστόσο, ένα συχνό μοτίβο των πρώιμων αγιολογικών κειμένων περιγράφει τους εν Χριστώ μάρτυρες και ομολογητές να γελούν κατά την ανάκρισή τους ή κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου τους. Επίσης, ο Ιησούς εμφανίζεται σε λίγες περιπτώσεις να χαμογελά σε αποκαλυπτικά οράματα και θεϊκές επιφάνειες. Η ομιλία επικεντρώνεται στην ερμηνεία ενός επιτύμβιου επιγράμματος από την Αίγυπτο, το οποίο αποτελεί τη μοναδική περίπτωση όπου νεκρός και Ιησούς περιγράφονται να (χαμο)γελούν. Θα γίνει επίσης λόγος για την παρουσία του γέλωτος σε επιτύμβιες επιγραφές και για τις διαφορετικές αντιλήψεις περί επίγειας και μεταθανάτιας ζωής κατά τους υστερορωμαϊκούς χρόνους.
O Γεώργιος Δεληγιαννάκης κατέχει διδακτορικό στην ιστορία και αρχαιολογία του νοτιοανατολικού Αιγαίου κατά την ύστερη αρχαιότητα (300-700 μ.Χ.). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν ποικίλες πτυχές της ιστορίας και αρχαιολογίας του αιγαιακού χώρου και της ανατολικής Μεσογείου, ιδιαίτερα κατά τους ρωμαϊκούς και πρώιμους βυζαντινούς χρόνους. Έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα με θέματα αρχαιολογίας, επιγραφικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας των ύστερων ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «The Dodecanese and the Eastern Aegean Islands in Late Antiquity, AD 300-700» κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Oxford University Press (2016). Το 2022 εκδόθηκε η δεύτερη μονογραφία του με τίτλο «A Cultural History of Late Roman Cyprus» από το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Κύπρου. Έχει επίσης επιμεληθεί δύο συλλογικούς τόμους. Διετέλεσε επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια Princeton, Ohio State, Humboldt, Rostock & Bologna. Από το 2020 είναι επικεφαλής πανεπιστημιακής ανασκαφής στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Μεσσήνης.
