Η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950 (Απρίλιος – Αύγουστος 1950), σχηματίστηκε μετά την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης Βενιζέλου να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Την νέα κυβέρνησης, υπό την ηγεσία του αρχηγού της ΕΠΕΚ, Νικολάου Πλαστήρα, στήριξαν τα κόμματα του Κέντρου, Κόμμα Φιλελευθέρων και το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό, τα οποία έλαβαν και τα ανάλογα της εκλογικής τους δύναμης, υπουργεία. Στις προγραμματικές του δηλώσεις ο νέος Πρωθυπουργός τόνιζε τον συμφιλιωτικό χαρακτήρα της κυβέρνησής του και την προσπάθεια επούλωσης των πληγών του εμφυλίου πολέμου:«..Η Κυβέρνησις του Κέντρου της οποίας προΐσταμαι θα εκπληρώσει όλας της τας υποσχέσεις με σταθερότητα αλλά και με γοργόν ρυθμόν. Και μεταξύ αυτών πρώτην θέσιν κατέχει εις την εκτίμησιν και εμού και των συνεργατών μου η ειρήνευσις των Ελλήνων…. Οι πολίται όλων των αποχρώσεων καλούνται να εμπιστευθούν εις το κράτος την ασφάλειάν των και την αποκατάστασιν του δικαίου όπου χρειάζεται. Εν τη εφαρμογή της πολιτικής Λήθης η Κυβέρνησις απεφάσισεν ήδη να καταργήση την Μακρόνησον ως στρατόπεδον πολιτικών κρατουμένων ….. Καλώ ολόκληρον τον ελληνικόν λαόν εις συναγερμόν ημερώσεως , εργασίας και χαράς….»
Ο Πλαστήρας όμως, δεν ήταν αρεστός σε αρκετούς κύκλους, κυρίως ανάμεσα στους Αμερικανικούς. Ο στρατηγός Βαν Φλιτ, φεύγοντας από την Ελλάδα, τον Ιούλιο του 1950 εξέφρασε την άποψη (μέσω επιστολής στον βασιλιά) ότι, «…Εφόσον φοβόμαστε γενικό πόλεμο, εξαιτίας της Κορέας, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου ασφαλής με την παρούσα κυβέρνηση Πλαστήρα. Σε περίπτωση διεθνών περιπλοκών η κυβέρνηση αυτή θα αποτελέσει ουσιαστικά μια πέμπτη φάλαγγα του εχθρού. Οι ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας έχουν αρχίσει ραγδαίως να αποσυντίθενται. Τέλος, νομίζω ότι την κατάσταση θα έσωζε μόνο μια κυβέρνηση υπό τον στρατάρχη Παπάγο…», προετοιμάζοντας έτσι την επόμενη πολιτική λύση.
Ο ίδιος ο Πλαστήρας επιβεβαίωσε σε ομιλία του, στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου, τις δυσχέρειες που αντιμετώπιζε στην διακυβέρνηση της χώρας: « Δυστυχώς κύριοι, η ειρήνευσις είναι αδύνατος υπό την παρούσαν σύνθεσιν της κυβερνήσεως. Οι μετ’ εμού κυβερνώντες δεν συμφωνούν μαζί μου. Η σύνθεσις επομένως της κυβερνήσεως δεν μου επιτρέπει να εφαρμόσω τα εξαγγελθέντα υπ’ εμού μέτρα…. Εάν είχον την πλειοψηφίαν ή εάν την αποκτήσω και σχηματίσω ομοιογενή κυβέρνησιν η πρώτη διαταγή μου θα είναι η κατάργησις της θανατικής ποινής . Η Δευτέρα η επιβολή ευρύτατης επιείκιας.» Φυσικά, μετά από τέτοια δήλωση, το Κόμμα Φιλελευθέρων, δεν μπορούσε πάρει να άρει την υποστήριξή του στην κυβέρνηση, και να οδηγήσει τον Πλαστήρα σε παραίτηση.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
- «Πρωθυπουργός» – («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου») : Νικόλαος Πλαστήρας – ΕΠΕΚ
- «Αντιπρόεδρος κυβέρνησης» : Γεώργιος Παπανδρέου – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- – παραιτήθηκε στις 5 Ιουλίου 1950
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου : Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ»: Λουκάς Σακελλαρόπουλος – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Επί του Συντονισμού υπουργός» : Εμμανουήλ Τσουδερός – ΕΠΕΚ
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός» : προσωρινά, Νικόλαος Πλαστήρας
- «Επί των Εξωτερικών Μόνιμος υφυπουργός» : Ιωάννης Πολίτης –εξωκοινοβουλευτικός
- «Επί του Τύπου και Πληροφοριών υφυπουργός» : προσωρινά, Νικόλαος Πλαστήρας
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός» : Γεώργιος Παπανδρέου
- – αντικαταστάθηκε στις 5 Ιουλίου από τον Πέτρο Γαρουφαλιά
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός» : Θεμιστοκλής Τσάτσος – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- «Επί της Δημοσίας Τάξεως υπουργός» : Πέτρος Γαρουφαλιάς – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- – αντικαταστάθηκε στις 5 Ιουλίου από τον Γεώργιο Παπανδρέου
- «Επί της Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων υπουργός» : Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Ιωάννης Μελάς – ΕΠΕΚ
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Καρτάλης – ΕΠΕΚ
- «Επί των Δημοσίων έργων υπουργός» : Θεόδωρος Χαβίνης – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Επί των Μεταφορών υπουργός» : Χαράλαμπος Ψαρρός – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Επί της Γεωργίας υπουργός» : Δημήτριος Χατζηγιάννης – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- «Επί των Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων υπουργός» : Χαράλαμπος Ψαρρός
- «Επί της Υγιεινής και Κοινωνικής Προνοίας υπουργός» : Ιωάννης Γκλαβάνης – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Επί της Υγιεινής και Κοινωνικής Προνοίας υφυπουργός» : Γεώργιος Μπακατσέλος
- «Επί της Οικισμού και Ανοικοδομήσεως υπουργός» : Ιωάννης Γκλαβάνης
- «Επί της Οικισμού και Ανοικοδομήσεως υφυπουργός» : Γεώργιος Μπακατσέλος
- «Επί του Εφοδιασμού και Διανομών υπουργός»: Κωνσταντίνος Μανέτας – ΕΠΕΚ
- «Επί της Εργασίας υπουργός» : Ιωάννης Μιχαήλ – ΕΠΕΚ
- «Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός : Σταύρος Κωστόπουλος
- «Επί της Εθνικής Αμύνης υπουργός» : Φίλιππος Μανουηλίδης – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου : Επί των Στρατιωτικών υφυπουργός» : Δημήτριος Γόντικας – Κόμμα Φιλελευθέρων
- – παραιτήθηκε στις 19 Απριλίου
- – αντικαταστάθηκε στις 8 Μαΐου από τον Λεωνίδα Σπαή – ΕΠΕΚ
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου : Επί των Ναυτικών υφυπουργός» : Λέων Μακκάς – Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου
- «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου : Επί της Αεροπορίας υφυπουργός» : Μανούσος Βολουδάκης – Κόμμα Φιλελευθέρων
- «Υπουργός – Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος» : Λεωνίδας Ιασωνίδης
- – αντικαταστάθηκε στις 8 Μαΐου από τον Παυσανία Κατσώτα – Κόμμα Φιλελευθέρων
- – αντικαταστάθηκε στις 7 Αυγούστου από τον Λεωνίδα Ιασωνίδη – Κόμμα Φιλελευθέρων
