Μέσω μιας λεπτομερούς ανάλυσης, η Jerusalem Post εξηγεί τι θα συνέβαινε εάν το Ισραήλ αποφάσιζε να αντεπιτεθεί και αν θα μπορούσε να «εκμεταλλευτεί» τελικά αυτή την ευκαιρία ώστε να βομβαρδίσει το ιρανικό πρόγραμμα των πυρηνικών όπλων.
Ο ρόλος της πολεμικής αεροπορίας
Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα, oμάδες μαχητικών αεροσκαφών F-35 θα μπορούσαν να πετάξουν με ξεχωριστά σχέδια πτήσης, προκειμένου να χτυπήσουν τοποθεσίες σε ολόκληρη την Ισλαμική Δημοκρατία, σε βάθος ακόμη και έως και 1.200 μιλίων μακριά από τη χώρα.
Η εξάλειψη της αεράμυνας του Ιράν
Όπως επισημαίνεται, ο κύριος στόχος θα ήταν η εξάλειψη της αεράμυνας του Ιράν. Αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε με ταυτόχρονη επίθεση, είτε τμηματικά (όπως έκανε το Ιράν τη νύχτα μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής), ώστε να καταστραφεί η αεράμυνα του Ιράν σε δεκάδες ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, προσεκτικά επιλεγμένες από τη Μοσάντ και τις μυστικές υπηρεσίες IDF.
Η δουλειά τους θα ήταν να εξαλείψουν την αντιαεροπορική ασπίδα του Ιράν, ένα πολύ πιο εξελιγμένο αμυντικό σύστημα απ’ αυτό που διαθέτει ο Λίβανος, η Συρία ή η Χαμάς.
Ανεξάρτητα από το αν τα F-35 πετάξουν ταυτόχρονα ή κατά κύματα, σχεδόν σίγουρα θα υπήρχε ένα ξεχωριστό κύμα για τα F-15 eagles του Ισραήλ, τα F-16 falcons και τα F-35, που είναι εφοδιασμένα με αμερικανικές βόμβες GBU-72. Οι βόμβες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορους στόχους, αναφέρει η εφημερίδα.
Μπορεί ακόμη και να υπάρξουν κι άλλα κύματα μαχητικών αεροσκαφών, ώστε να βοηθήσουν στην βαθύτερη διείσδυση στο έδαφος του Ιράν και να καταστρέψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Fordow και Natanz.
Οι IDF θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιήσουν και έναν σημαντικό αριθμό βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη συλλογής πληροφοριών και επίθεσης.
Ο «πυρήνας» των πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Fordow είναι θαμμένος περίπου 80 μέτρα κάτω από τη γη, βάθος που μόνο οι βόμβες «bunker buster» θα μπορούσαν να καταστρέψουν άμεσα. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου, ακόμη και υπό την κυβέρνηση Τραμπ, οι ΗΠΑ αρνούνταν πάντα να κάνουν τέτοιες προμήθειες στο Ισραήλ.
Πάντως, δεν είναι απαραίτητο να καταστραφεί ολοσχερώς μια εγκατάσταση για να καταστεί ανενεργή, επισημαίνεται. Μια επαναλαμβανόμενη σειρά αεροπορικών χτυπημάτων θα μπορούσε να μπλοκάρει την πρόσβαση της Τεχεράνης στην ηλεκτρική ενέργεια, να θάψει τις εισόδους και τις εξόδους και να την αποκόψει από τον κόσμο. Μια τέτοια λειτουργία, όμως, δεν θα είναι χωρίς κόστος, καθώς το Ιράν θα μπορούσε να καταφέρει να καταρρίψει κάποιο ισραηλινό αεροσκάφος. Ορισμένα αεροσκάφη ενδέχεται να αποτύχουν να πραγματοποιήσουν την πτήση της επιστροφής, λόγω προβλημάτων με τα καύσιμα.
Ωστόσο, παρά τον τεράστιο αριθμό ισραηλινών αεροπορικών επιθέσεων σε Λίβανο, Συρία και Γάζα, που σύμφωνα με πληροφορίες περιλάμβαναν και μαχητικά αεροσκάφη F-15 και F-16 κατά καιρούς, το Ισραήλ μετρά μόνο την απώλεια ενός F-16 στις αρχές του 2018 και δεν έχει χάσει ποτέ F-35.
Οι ειδικές δυνάμεις ή οι πράκτορες της Μοσάντ στο Ιράν θα μπορούσαν να βοηθήσουν στις επιχειρήσεις, επισημαίνεται στο δημοσίευμα. Υπάρχουν επίσης πρόσθετες εγκαταστάσεις που μπορεί να χτυπήσει το Ισραήλ, όπως ο αντιδραστήρας βαρέων μετάλλων στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν, οι ερευνητικοί αντιδραστήρες σε Μπονάμπ, Ραμσάρ και Τεχεράνη και άλλες εγκαταστάσεις όπου το Ιράν έχει μετακινήσει εξοπλισμό, ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο πυρηνικό πρόγραμμά του.
Στο στόχαστρο οι ιρανικές τράπεζες
Από τα μέσα του 2023, αναφέρεται στο δημοσίευμα, αποκαλύφθηκε επίσης ότι η υπηρεσία αντικατασκοπείας των IDF έχει συγκροτήσει μια νέα μονάδα δεκάδων αξιωματικών με έναν στόχο: τη συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα μαζικό τραπεζικό χτύπημα στο Ιράν.
Οι στόχοι θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ενεργειακές υποδομές των Φρουρών της Επανάστασης προκειμένου να τους «γονατίσουν» με τον ίδιο τρόπο που οι IDF είχαν συγκεντρώσει πληροφορίες επί χρόνια για μεγάλο αριθμό στόχων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
Από την άλλη πλευρά, ο κύριος λόγος για να μην επιτεθεί το Ισραήλ στο Ιράν για χρόνια ήταν το πλήγμα που θα μπορούσε να δεχθεί η Ιερουσαλήμ από τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και εκατοντάδες drones και βαλλιστικούς πυραύλους.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη λάβει χώρα– συμπεριλαμβανομένης της Υεμένης– φαίνεται να υπάρχουν πολλοί λιγότεροι λόγοι, ώστε το σενάριο της επίθεσης στο Ιράν να μην υλοποιηθεί σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στιγμή εδώ και δεκαετίες, καταλήγει το άρθρο της Jerusalem Post.
